Gryzonie, w tym przypadku szczury, są pierwszym ogniwem umożliwiającym badanie skutków nowych leków lub technik medycznych. Jego wykorzystanie jako zwierzęcia laboratoryjnego sięga XVI wieku. Od tego czasu szczury są wykorzystywane do badań neurologicznych, określania toksyczności produktów lub śmiertelności substancji chemicznej.
Aby wyniki były znaczące i miały wartość naukową, konieczne jest utrzymanie dobrostanu zwierząt. Opieka nad szczurami laboratoryjnymi pociąga za sobą nie tylko to, że są karmione i czyste, ale także mogą wykonywać cały repertuar behawioralny, który implikuje ich etologia.
Badania na zwierzętach są niezwykle kontrowersyjnym tematem ze względu na etyczne i moralne implikacje wykorzystywania zwierząt dla dobra człowieka. Ponieważ prawie we wszystkich przypadkach życie tych istot kończy się albo przez sam eksperyment, albo przez ostateczną eutanazję. Z tego powodu eksperymenty na modelach zwierzęcych są ściśle regulowane, zarówno przed, jak i w trakcie eksperymentu.
Chociaż nadal bada się zachowanie szczura w niewoli, w jaki sposób można poprawić dobrostan tych zwierząt laboratoryjnych lub udoskonalić techniki, aby zadawać mniej bólu lub cierpienia, przepisy nie są aktualizowane.
Wobec braku globalnych regulacji każdy kraj ewoluuje we własnym tempie i w kilku przypadkach nastąpiła jakakolwiek zmiana od 2013 roku.
Szczur jako model zwierzęcy
Szczur laboratoryjny, wykorzystywany do celów eksperymentalnych, był hodowany od tysięcy pokoleń w kontrolowanych warunkach. Z tego powodu obecnie istnieją szczepy, które są wykorzystywane do badania określonych chorób, a inne są wykorzystywane do analizy działania niektórych chemikaliów, niezależnie od tego, czy są to dodatki czy konserwanty do żywności, herbicydy, trucizny i wiele innych produktów. Zgodnie z obowiązującymi przepisami muszą one być testowane na zwierzętach, aby zapewnić bezpieczeństwo ich stosowania.
Szybkie tempo pokoleniowe, łatwość rozmnażania szczura i podobieństwo do fizjologii człowieka czynią to zwierzę dobrym modelem badawczym. Nie możemy jednak zapominać, że są to istoty czujące i wymagają warunków i środowiska, które utrzymają je w zdrowiu, zarówno fizycznym, jak i psychicznym.
Opieka nad szczurami laboratoryjnymi
W przypadku opieki nad szczurami laboratoryjnymi należy wziąć pod uwagę rodzaj pomieszczenia, ich wiek i wagę. Ponieważ, w zależności od tego wszystkiego, zwierzęta są trzymane w taki czy inny sposób, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Szczury, których masa ciała wynosi od 200 do 600 gramów, muszą być trzymane w pomieszczeniu o powierzchni większej niż 800 centymetrów kwadratowych. Ale jeśli szczury ważą więcej niż 600 gramów, klatka, w której żyją, musi mieć więcej niż 1500 centymetrów kwadratowych.
Inne czynniki, które należy wziąć pod uwagę, to dźwięk i wibracje, temperatura w pomieszczeniu i wentylacja. Szczury to zwierzęta z wyostrzonym zmysłem słuchu. Są w stanie słyszeć ultradźwięki, czego ludzie nie potrafią. Dlatego konieczne jest usunięcie z nich wszelkich urządzeń elektronicznych, które je wytwarzają.
Część dźwięków wydawanych przez szczury ma częstotliwość powyżej 20 kHz -ultradźwięki-, z tego powodu mogą być bardzo zestresowane, jeśli dźwięk nie pochodzi od ich towarzyszy.
W odniesieniu do temperatury, optymalny zakres wynosi od 19 do 23 ºC. Jeśli waha się o około 2 stopnie w górę lub w dół, funkcje życiowe, takie jak reprodukcja, mogą się zatrzymać. Ponadto, jeśli temperatura jest zbyt niska lub zbyt wysoka, można zaobserwować uszkodzenie płodu.
Po drugie, pomieszczenie, w którym trzymane są szczury, powinno regularnie zmieniać powietrze. Jeśli stosowana jest wentylacja z recyrkulacją powietrza, zanieczyszczenia i bakterie mogą siać spustoszenie w zdrowiu i samopoczuciu szczurów.
Wreszcie, Należy również kontrolować cykl światło-ciemność, który zwykle wynosi 12-12, czyli 12 godzin przy świetle i 12 godzin w ciemności. Jeśli prowadzone badanie mieści się w zakresie ciemności, technicy muszą pracować przy czerwonym świetle - niewidocznym dla szczurów - i nie przeszkadzać im. Niestety nie jest to zwykle brane pod uwagę i nie jest to obowiązkowe.
Żywienie szczurów laboratoryjnych
Wymagania żywieniowe niektórych zwierząt laboratoryjnych są szeroko udokumentowane. W przeciwieństwie do tego brak jest wiedzy na temat żywienia niektórych naczelnych innych niż ludzie i innych zwierząt doświadczalnych. Nie dotyczy to szczurów, z których tak znamy Twoje zapotrzebowanie na białko, tłuszcze, węglowodany, witaminy, sole mineralne i błonnik.
Obecnie komercjalizuje się całkowicie zbilansowaną paszę dla szczurów laboratoryjnych i myszy. Ta karma ma na celu dostarczenie szczurowi wszystkich potrzebnych mu składników odżywczych, a ponadto ze względu na swoją twardość może ścierać zęby. Coś podstawowego u gryzoni.
Przeciwnie, ponieważ ich karmienie jest tak ułatwione, zapominamy, że szczury potrzebują pożywienia - w poszukiwaniu pożywienia - co jest dla nich całkowicie naturalnym i zdrowym zachowaniem co dodatkowo pozwala uniknąć nudy.
Możliwość żerowania powinna być częścią obowiązkowego wzbogacania środowiska naturalnego dostępnego dla szczurów.
Rola wzbogacenia środowiskowego u szczurów laboratoryjnych
Wzbogacenie środowiska obejmuje zestaw przedmiotów, materiałów, a także pożywienia, które symulują naturalne środowisko szczura. W ten sposób unikamy nudy u zwierząt, które mogą przejawiać wszystkie swoje naturalne zachowania.
Konsekwencje słabo wzbogaconego środowiska mogą być tragiczne. Od pojawiania się stereotypów lub powtarzających się zachowań bez celu, po szkodliwe zachowania, w których zwierzęta samookaleczają się.
Dla szczurów najważniejszy rodzaj wzbogacania środowiska ma charakter społeczny. Zwierzęta te potrzebują stałego towarzystwa swoich kongenerów, którzy w warunkach laboratoryjnych są osobnikami tej samej płci. Czasami badanie może obejmować indywidualizację zwierząt. Jest to rozważane tylko w przypadku śledztw o krótkim czasie trwania, a jeśli jest prowadzone w takim, które trwa dłużej, musi być ściśle uzasadnione.
Wreszcie, szczury powinny zawsze mieć materiał do stworzenia gniazda spoczynkowego i jakiś przedmiot do skubania. Najlepiej byłoby podawać inne zabawki, jednak nie są one wymagane.
Bez wątpienia w żaden sposób nie jest to najlepszy sposób na trzymanie zwierząt, a tym bardziej wykorzystanie ich do takich celów. Naukowcy powinni dążyć do tego samego celu, aby zakończyć wykorzystywanie zwierząt w badaniach.
