Pszczoła stolarska sonora jest jedną z największych i najbardziej osobliwych pszczół występujących w Ameryce Północnej. Chociaż wyglądają trochę jak trzmiele, ten jest bardziej samotny i rzadko widuje się kilka okazów w jednym gnieździe.
Nazwa naukowa tego gatunku to Xylocopa sonorina. Należy do monotypowej rodziny Xylocopinae, w której zgrupowane są różne typy pszczół ciesielskich. W rzeczywistości ten takson ma kosmopolityczne rozmieszczenie, ale jego różnorodność jest większa w regionach tropikalnych i subtropikalnych. Czytaj dalej i odkryj wszystko, co musisz wiedzieć o pszczole stolarskiej Sonora.
Siedlisko i rozmieszczenie
Pszczoła stolarska z Sonora występuje głównie w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, w tym w Arizonie, Kalifornii, Nowym Meksyku, Nevadzie, Teksasie i Utah. Jednak dzięki interwencji człowieka był również w stanie zaatakować kilka wysp Pacyfiku. Tak więc można go znaleźć na Hawajach, Marianach, Wyspach Midway, Wyspach Ogasawara, Jawie, Nowej Zelandii i Guam.
Jak sama nazwa wskazuje, ten owad woli żyć w zalesionych obszarach z gęstą roślinnością, ponieważ wykorzystuje pnie do budowy gniazd. Chociaż prawdą jest, że zwykle osiada w martwym drewnie, w niektórych przypadkach żyje również w żywych drzewach.
Właściwości fizyczne pszczoły stolarskiej Sonora
Pszczoła stolarska Sonora charakteryzuje się mocnym, szerokim ciałem pełnym włosów. Ma od 1,5 do 2,5 centymetra długości, ma potężne szczęki i parę skrzydeł z metalicznym połyskiem.Samice są zwykle większe niż samce i są czarne z fioletowymi przebłyskami. Podczas gdy samce mają brązowe odcienie.
W przeciwieństwie do innych gatunków pszczół, u tego gatunku jedynymi osobnikami, które mają żądło do użądlenia, są samice. Chociaż jego jad jest nieszkodliwy dla ludzi, jego składniki mają duże prawdopodobieństwo wywołania wstrząsu anafilaktycznego. W rzeczywistości inne pszczoły stolarskie spowodowały już śmiertelne przypadki z powodu tej sytuacji.
Zachowanie gatunku
Pszczoły stolarskie to bezkręgowce samotne, rzadko spotykane w grupach składających się z dwóch lub więcej osobników. Zwykle są dość nieśmiałe, więc opuszczają swoje gniazda tylko w celu karmienia, kopulowania lub szukania nowego pnia.
Te błonkoskrzydłe są nazywane „dzięciołami”, ponieważ kopią dziury w drewnie, aby utworzyć gniazda.W tych dziurach osobniki przechowują pokarm i jaja, choć są też doskonałymi izolatorami termicznymi, które pozwalają im chronić się przed zimnem w okresie zimowym.
Tunele, które tworzą się w drewnie są niezależne i mogą być zapieczętowane przez pszczołę. Pozwala to poprawić ich bezpieczeństwo i ograniczyć dostęp drapieżnikom lub pasożytom, które próbują je prześladować. Pomimo jego bezpieczeństwa, zdarzają się przypadki, w których całe gniazdo jest zarażone i nie da się go uratować, więc osobniki mogą zdecydować się na porzucenie go i poszukiwanie innego pnia, aby zacząć od nowa.
Dieta pszczoły stolarskiej Sonora
Sonoranska pszczoła stolarska żywi się nektarem i pyłkiem kwiatów występujących w jej środowisku. Chociaż to prawda, że jest dobrym zapylaczem, w niektórych przypadkach jest uważany za złodzieja nektaru, ponieważ unika kontaktu ze słupkami podczas żerowania. Należy zauważyć, że chociaż pszczoły ciesielskie gryzą drewno, aby wykopać gniazda, nie wykorzystują tego zasobu do pożywienia.
Rozmnażanie gatunku
Rozmnażanie odbywa się wiosną, ponieważ o tej porze roku temperatury rosną, a pożywienia jest pod dostatkiem. Ponieważ są samotnikami, samce latają wokół swojego terytorium i emitują feromony, aby zacząć przyciągać partnera.
Z drugiej strony samica ocenia jakość feromonów i ilość zasobów na terytorium, aby zdecydować, czy połączy się z samcem. Po kopulacji młoda matka odleci w poszukiwaniu nowego gniazda i zacznie zbierać pyłek, aby nakarmić swoje młode.
Każde jajo złożone przez samicę jest wkładane do kuli pyłku zmieszanego ze śliną. Będzie to pokarm dla młodych i musi wystarczyć na przeżycie od trzech do czterech tygodni, czyli czasu potrzebnego do osiągnięcia dojrzałości. Mimo to będą zależne od matki jeszcze przez kilka tygodni, dopóki nie będą w stanie latać i opuszczać gniazda.
Jak widać, pszczoła cieśli z Sonory to dość ciekawy i osobliwy gatunek. Chociaż jest to uderzający bezkręgowiec, niewiele jest informacji na temat jego historii naturalnej, więc jest prawdopodobne, że nadal skrywa fascynujące tajemnice. Jednak pozostaje tylko czekać, aż specjaliści posuną się naprzód w swoich badaniach, aby w pełni zrozumieć tego niesamowitego błonkoskrzydłego.