Zespół sznaucera miniaturowego jest również znany jako jałowa erytrodermia krostkowa lub ropne martwicze powierzchowne zapalenie skóry. Jest to choroba występująca wyłącznie u tej rasy psów, którą opiszemy poniżej.
Jeśli masz sznaucera, pamiętaj o tym
Sznaucer miniaturowy to jedna z najbardziej pożądanych ras psów, ponieważ to małe zwierzęta o spokojnym charakterze, idealne do życia w mieście. Ponadto musimy podkreślić predyspozycje innych małych ras – takich jak buldogi francuskie – do częstych wizyt u weterynarza, podczas gdy sznaucery są zwykle w dobrym zdrowiu.
Ale to prawda, że mają tendencję do rozwoju chorób o podłożu genetycznym, takich jak niektóre patologie skóry – takie jak ta, którą opiszemy poniżej –, choroby nerek, zanik siatkówki czy niedoczynność tarczycy, między innymi.
Aby im zapobiegać, konieczna jest ich znajomość i odpowiednia kontrola objawów poprzez regularne wizyty w naszej zaufanej klinice. W ten sposób możemy zagwarantować naszemu pupilowi wystarczające zdrowie i jakość życia.
Syndrom sznaucera: krótki opis
Mówimy o chorobie sklasyfikowanej jako rzadka. Objawia się ciężkim stanem skóry i narządów wewnętrznych, który występuje wyłącznie u psów rasy sznaucer miniaturowy. Jednak podobny syndrom został opisany u innych ras psów. Ale tak jak pierwszy przypadek opisany w historii dotyczył stosowania szamponów ziołowych u sznaucerów, tak nie stwierdzono podobnego związku u innych ras.
Choroba została opisana wyłącznie u dorosłych i nie wykryto większej częstości występowania u żadnej płci.
Etiologia
Czynnik sprawczy tej choroby jest nadal nieznany, ale podejrzewa się niepożądaną reakcję na różne alergeny lub immunogeny wchłaniane podczas stosowania produktów higienicznych lub innych podobnych produktów chemicznych.
Objawy zespołu sznaucera
- Ogólne objawy: często występuje gorączka z towarzyszącą depresją i letargiem.
- Objawy skórne: łysienie i rumień, zwykle na tułowiu, chociaż opisywano przypadki, w których zajęto głowę lub kończyny.
Podkreśla pojawienie się ciemniejszych i obrzękniętych plam, czasami z tendencją do sączenia. Krosty i pęcherze mogą pojawić się z powodu wysokiej temperatury dotkniętego obszaru. A w miejscach, gdzie rumień się nasila, mogą pojawić się nadżerki, owrzodzenia i martwica skóry.
Te dotknięte obszary są bardzo bolesne w dotyku.
Ewolucja choroby
Na początku zmiany są zlokalizowane, ale szybko się uogólniają i zaczynają zajmować narządy wewnętrzne. Badania krwi wykazują oznaki stanu zapalnego i bardzo niski poziom albuminy. Mogą również pojawić się objawy uszkodzenia serca, płuc i wątroby, co może wskazywać na zbliżającą się niewydolność ogólnoustrojową.
Większość dotkniętych chorobą psów ma złe rokowania i umiera w krótkim czasie.
Diagnoza zespołu sznaucera
Diagnoza zostanie postawiona na podstawie zebrania wspomnianych objawów klinicznych i odpowiednich badań laboratoryjnych. Wśród tych badań wyróżnia się biopsja zmian skórnych, aby następnie przystąpić do ich analizy mikroskopowej.
Diagnostyka różnicowa zostanie przeprowadzona z innymi patologiami skóry, niektóre nawet pochodzenia toksycznego. Najbardziej podobny znany jest jako zespół Sweeta lub sterylna dermatoza neutrofilowa. Oba są dość podobne i czasami były uważane za powiązane zjawiska.