Czarownica piaskowa, zwana także kamiennym krabem pustelnikiem, to mały skorupiak morski, który żyje w strefach międzypływowych skalistych wybrzeży. Choć na pierwszy rzut oka nie oznacza to efektownego wyglądu, wielka różnorodność muszli, które można ponownie wykorzystać jako domy, sprawia, że ich wygląd jest ciekawy.
Nazwa naukowa tego gatunku to Clibanarius erythropus. Należy do rodziny Diogenidae, grupy krabów pustelników składającej się z ponad 400 żyjących gatunków. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o piaskowej wiedźmie.
Siedlisko i rozmieszczenie
Piaskowa wiedźma woli żyć w wodach o umiarkowanym klimacie, więc jej zasięg występowania rozciąga się od wybrzeży Maroka po Francję.Jednak niektóre doniesienia wskazują, że może być obecny w innych obszarach z zimną wodą, takich jak Wielka Brytania. Wynika to ze wzrostu temperatury oceanów, co pozwala gatunkowi na ekspansję terytoriów.
Jego siedlisko zwykle znajduje się w regionach międzypływowych w pobliżu skalistych brzegów, z pewną preferencją dla łąk porośniętych trawą morską. Chociaż prawdą jest, że jej ciało jest przystosowane do życia w wodzie, piaskowa wiedźma jest odporna na długie przebywanie na lądzie. Ta pojemność jest wykorzystywana do dotarcia do nowych zbiorników wodnych.
Właściwości fizyczne piaskowej wiedźmy
Ciało piaskowej wiedźmy jest niepozorne i małe, ponieważ jego rozmiar nie przekracza 2 centymetrów długości. Jego twarz jest trójkątna z intensywnymi czerwonymi łodygami oczu, ale z zielonymi oczami i białymi kropkami. Podobnie wykazuje pięć par maszerujących nóg, które gromadzą się tuż przy wejściu do muszli, z których wyróżniają się dwa szczypce używane do polowania.
Ponadto wykazuje nieprzezroczyste zabarwienie w odcieniach zieleni i brązu, z pewnymi czerwonymi, niebieskimi i białymi plamami na niektórych kończynach. W przeciwieństwie do tego, co dzieje się w innych grupach taksonomicznych, takich jak ślimaki, czarownica piaskowa nie wytwarza własnej skorupy, ale wykorzystuje puste szczątki innych zwierząt. Oczywiście mają pewne preferencje dla tych wydłużonych muszli z ornamentami.
Zachowanie
Piaskowa wiedźma to stadny i nieśmiały skorupiak, który może przebywać zarówno w grupie, jak i samotnie. Według badań opublikowanych w czasopiśmie naukowym Ophelia, decyzja zależy całkowicie od jakości muszli występujących w jego środowisku.
Zwykle wiedźma piaskowa tworzy grupy w miejscach, gdzie występują duże, kuliste i odporne muszle, ponieważ w ten sposób może je wymieniać ze swoimi kongenerami. Wręcz przeciwnie, jeśli ich siedlisko nie zawiera muszli dobrej jakości, osobniki migrują na własną rękę w poszukiwaniu rejonów o lepszych warunkach.
Karmienie piaskowej wiedźmy
Piaskowa wiedźma to bezkręgowiec, który żywi się rozkładającą się materią organiczną (padlinożercą). Jednak to nie ogranicza go, ponieważ jest również w stanie jeść glony, małe żywe bezkręgowce, a nawet świeże szczątki zwierząt.
Odtwarzanie
Reprodukcja piaskowej wiedźmy odbywa się między majem a sierpniem. Gatunek ten wykazuje zapłodnienie wewnętrzne, ale nasienie jest przenoszone pośrednio przez pakiety zwane spermatoforami. Około kilka godzin po kopulacji młoda matka składa jaja i przyczepia je do kończyn, gdzie będzie je nosić, aż się wyklują.
Ciekawostki piaskowej wiedźmy
Chociaż piaskowa wiedźma jest gatunkiem, o którym wiele informacji jest nieznanych, jest kilka ciekawych faktów na jej temat. Na przykład:
- Samica emituje feromony: przedstawiciele rodzaju Clibanarius charakteryzują się wydzielaniem pewnych feromonów, które przyciągają samce w okresie godowym.
- Wybór muszli jest kluczowy: choć może się tak nie wydawać, kształt i jakość muszli może mieć wpływ na ruchliwość i zdolność reprodukcyjną okazu. Z tego powodu piaskowa wiedźma jest tak wybredna w kwestii swojej muszli.
- Temperatura wpływa na ich apetyt: jedną z cech charakterystycznych tych skorupiaków jest to, że temperatura ich otoczenia może zwiększać lub zmniejszać ilość spożywanego pokarmu w ciągu dnia.
Jak widać wiedźma piaskowa to ciekawy i osobliwy bezkręgowiec zamieszkujący różne obszary przybrzeżne. Chociaż jest to „pospolity” skorupiak, wiele informacji na temat jego historii naturalnej jest nadal nieznanych. Dlatego jest prawdopodobne, że kryje w sobie kilka imponujących tajemnic, których nie jesteśmy świadomi.
