Wiele dzikich zwierząt często pada ofiarą różnych działań człowieka. Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, wydarzenia te nie tylko zagrażają przetrwaniu gatunków, ale także destabilizują ekosystem i jego sieci troficzne. Z tego powodu wiele stowarzyszeń stara się ratować dzikie zwierzęta, które ucierpiały w jakimkolwiek wypadku.
Chociaż brzmi to prosto, leczenie okazów dotkniętych chorobą musi być wykonywane z wielką ostrożnością. W przeciwnym razie prawdopodobieństwo, że przeżyją po powrocie do swojego środowiska, mogłoby zostać zmniejszone, więc nie stanowiłoby to żadnej korzyści dla zwierzęcia.Czytaj dalej to miejsce i dowiedz się, jak należy przeprowadzić rehabilitację, aby uratować ranne dzikie zwierzęta.
Dlaczego dzikie zwierzęta cierpią?
Ekspansja terenów miejskich i wzrost populacji sprawiają, że interakcja z różnymi gatunkami jest nieuchronna. Jednak wiele działań człowieka zakłóca przyrodę i wyrządza szkody dzikim zwierzętom, co wpływa na ich populację i ogranicza ich zdolność do przetrwania. Z tego powodu wielu specjalistów poświęca się ratowaniu dzikich zwierząt, które mają jakieś rany lub obrażenia.
W rzeczywistości szacuje się, że około 48% uratowanych zwierząt było ofiarami jakiejś działalności człowieka. Najczęstsze przyczyny to:
- Wyciek ropy (18%).
- Urazy pojazdu (11%).
- Zatrucie (10%).
- Ataki zwierząt domowych (9%).
W momencie, gdy jakiekolwiek zwierzę cierpi z powodu którejkolwiek z poprzednich kłótni, jego prawdopodobieństwo samodzielnego przeżycia jest minimalne. Urazy uniemożliwiają mu poruszanie się, obronę, karmienie, a nawet powodują rychłą śmierć. Dlatego, choć może się to wydawać paradoksalne, dla ratowania dzikich zwierząt konieczna jest interwencja człowieka.
Ratuj dziką przyrodę
Po zidentyfikowaniu rannego dzikiego zwierzęcia należy je uratować i zapewnić odpowiednią opiekę weterynaryjną, aby uratować jego życie. Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, ten proces nie jest łatwy i zawsze lepiej powierzyć go profesjonaliście.
Dzikie zwierzęta nie są przyzwyczajone do interakcji z ludźmi, więc ich pierwszą reakcją będzie ucieczka lub atak na każdego, kto się zbliży. Jeśli nie zostanie zachowana ostrożność, zagrożone może być zarówno życie okazu, jak i integralność ludzi, którzy przychodzą mu z pomocą.
Ponadto ratunek musi być przeprowadzony technikami minimalizującymi stres i uszkodzenia okazu. Zwłaszcza u małych gatunków ptaków i ssaków, ponieważ ich organizm może nadmiernie zareagować i spowodować zawał serca lub poważniejsze obrażenia. W rzeczywistości dzikie zwierzęta uratowane przez profesjonalistów mają większe szanse na przeżycie niż te, którymi zajmują się zwykli ludzie.
Co to jest rehabilitacja?
Po opatrzeniu ran i uratowaniu życia dzikich zwierząt należy przejść proces rehabilitacji. Polega to na próbie poprawy warunków fizycznych okazu w celu ponownego wprowadzenia go do ich siedliska, tylko jeśli jest to wykonalne. Aby to zrobić, należy obchodzić się z każdym gatunkiem ostrożnie i wykonywać odpowiednie ćwiczenia zgodnie z jego potrzebami.
Proces rehabilitacji musi być szybki, prosty i skuteczny, ponieważ okazy nie powinny być długo trzymane w niewoli. W przeciwnym razie dzikie zwierzęta mogą przestać postrzegać człowieka jako zagrożenie.Ponadto mogą również stracić swoje dzikie zachowania lub zmniejszyć strach przed drapieżnikami, narażając swoje życie na niebezpieczeństwo po powrocie do swojego siedliska.
Ponieważ rehabilitacja jest złożona i musi ściśle przestrzegać pewnych aspektów, tylko profesjonaliści zajmujący się dziką przyrodą są certyfikowani do jej przeprowadzania. Celem tego procesu jest przywrócenie okazu do jego naturalnego środowiska bez szkody dla jego przetrwania. Dlatego nie można go zostawić w niedoświadczonych rękach.
Co się dzieje po odwyku?
Zwykłe ratowanie życia rannych dzikich zwierząt nie gwarantuje, że przeżyją one po powrocie na wolność. Mimo że przechodzą rehabilitację i poprawiają swoją kondycję fizyczną, po wyjściu na wolność wciąż narażeni są na różne zagrożenia. Ponownie, działalność człowieka jest główną przyczyną śmierci zrehabilitowanych dzikich zwierząt (41%).
W konkretnym przypadku ptaków prawdopodobieństwo, że zrehabilitowany osobnik przeżyje w ciągu pierwszych 6 miesięcy wynosi od 49 do 65%. Po tym czasie wskaźnik przeżycia będzie w dużej mierze zależał od położenia geograficznego, ale najwyższy jest w Afryce (72%), następnie w Oceanii (65%), Europie (31%) i Ameryce Północnej (6%).
Przeżycie zrehabilitowanych dzikich zwierząt można zwiększyć, wybierając bezpieczne miejsce ich wypuszczenia. Jednak w tym celu konieczna jest współpraca z różnymi poziomami władzy tego samego kraju, zwłaszcza jeśli na obszarze występuje wiele działań człowieka zagrażających gatunkowi.
Dzikie zwierzęta są dziś narażone na zbyt wiele zagrożeń, od zanieczyszczeń po zmianę klimatu, dlatego ważne jest opracowanie strategii ratowania gatunków. Jedynym problemem jest to, że wiele z tych konfliktów jest wynikiem postępu ludzkości.Dlatego jest bardzo małe wsparcie, aby je powstrzymać i spróbować zadbać o ekosystem i wszystkie zwierzęta, które go zamieszkują.
