Ocean to jeden z najpiękniejszych i najbardziej tajemniczych ekosystemów na ziemi. Pomimo wysiłków różnych specjalistów, wciąż wiele nie wiadomo, zarówno na temat zamieszkujących ją gatunków, jak i funkcjonowania jej sieci troficznych. W rzeczywistości w niektórych przypadkach trudno jest monitorować niektóre zwierzęta, takie jak rekiny wielorybie, ponieważ chociaż są oznakowane, trudno jest je ponownie znaleźć w ogromnym morzu.
Wiele zwierząt wodnych jest poważnie zagrożonych wyginięciem. Jednak ze względu na brak informacji nie ma odpowiednich podstaw do ustalenia strategii ochronnych chroniących gatunek.Tak jest w przypadku rekinów wielorybich, których dane dotyczące populacji były nieznane, ponieważ trudno je monitorować. Czytaj dalej i odkryj, dlaczego tak trudno jest przeprowadzić spis tego gatunku.
Jak mierzysz populację zwierzęcia?
Ekologia to nauka, która zajmuje się badaniem relacji między zwierzętami a ich środowiskiem. Obejmuje to zarówno cechy fizyczne populacji, jak i liczbę obecnych organizmów. Informacje generowane na podstawie tych danych są niezwykle ważne, ponieważ zapewniają przegląd tego, czego gatunek potrzebuje, aby przetrwać w przyrodzie.
Jednym z najważniejszych danych dla ekologii jest wielkość populacji, czyli wiedza ile osobników tego samego gatunku istnieje. Chociaż strategie uzyskiwania tych informacji mogą być bardzo proste, proces ten wiąże się z pewną złożonością.
Na początek najłatwiejszym sposobem poznania wielkości populacji jest policzenie każdego z jej osobników. Jedynym problemem jest to, że zwierzęta nie zawsze trzymane są w tym samym miejscu, przez co nie wiadomo, kiedy wszyscy skończą liczyć. Co więcej, w niektórych przypadkach człowiek nie jest w stanie policzyć wszystkich osobników gatunku.
W związku z powyższym stworzono różne techniki wnioskowania, z pewnym marginesem błędu, o wielkości populacji. Najbardziej popularną i stosowaną przez ekologów metodą jest metoda chwytania-znakowania-odzyskiwania, która była stosowana w przypadku wielu gatunków, zarówno lądowych, jak i wodnych.
Jaka jest technika przechwytywania-znaku-odzyskiwania?
Powód tej strategii jest prosty. Zasadniczo należy przeprowadzić pierwsze badanie, w którym złapanych zostanie kilka okazów danego gatunku. Później każda z tych osób zostanie naznaczona specjalnymi atramentami, pierścieniami lub innym trudnym do usunięcia znakiem rozpoznawczym.Gdy wszystkie zostaną oznaczone, zostaną wypuszczone na wolność i poczekają jakiś czas przed kontynuowaniem badania.
W drugim podejściu do tej samej populacji zwierząt strategia chwytania, znakowania i wypuszczania zostanie powtórzona. Jednak podczas tego procesu liczone będą również oznaczone okazy, które zostały schwytane przy tej drugiej okazji (ponowne złapanie). Te dane są najważniejsze, ponieważ pozwolą nam wnioskować o wielkości populacji.
Chociaż wydaje się to skomplikowane, idea stojąca za tą techniką badania jest dość prosta. Aby to wyjaśnić, należy wyobrazić sobie następujący przypadek:
- Pierwsze podejście: złapano łącznie 10 okazów, wszystkie oznakowano i wypuszczono.
- Drugie podejście: złapano łącznie 10 okazów, ale 1 został ponownie złapany (był już oznaczony).
W tym fikcyjnym przykładzie drugie podejście mówi nam, jaka może być wielkość populacji.Jeżeli z 10 oznaczonych osobników odłowiono tylko jeden, oznacza to, że oznaczone osobniki stanowią 10% populacji (1 z 10). Dlatego populacja, o której mowa, powinna składać się łącznie z co najmniej 100 organizmów.
Oczywiście analiza formalna jest znacznie głębsza i uwzględnia różne cechy zwierząt, takie jak ich rozmieszczenie, ograniczenia i losowość. Kierują się jednak tą samą zasadą, im więcej ponownych schwytań będzie w drugim podejściu, tym mniejsza będzie populacja.
Dlaczego trudno jest monitorować rekiny wielorybie?
Podobnie jak w przypadku innych zwierząt, monitorowanie rekinów wielorybich (Rhincodon typus) w celu poznania ich zwyczajów, populacji i relacji ekologicznych jest dość trudne. Nie tylko dlatego, że żyją na głębokości 700 metrów, ale także dlatego, że są rozmieszczone we wszystkich umiarkowanych morzach świata, co utrudnia ich śledzenie, a nawet znalezienie.
Do tego rekiny wielorybie mają dość aktywny tryb migracyjny. Zwierzęta te zwykle nie przebywają w jednym miejscu dłużej niż 6 miesięcy, chociaż są pewne wspólne miejsca, do których wracają co roku, takie jak Morze Karaibskie. Jedynym problemem jest to, że po wizycie każdy idzie własną drogą i trudno za nimi nadążyć.
W rzeczywistości wielkość jego populacji była nieznana przez długi czas, więc nie można było stwierdzić, czy jest zagrożona. Jak można się domyślić, stosowanie technik takich jak chwytanie-znakowanie-odzyskanie jest nieefektywne ze względu na jego rozmiar i własny charakter migracyjny.
Dlaczego konieczne jest monitorowanie rekinów wielorybich?
Chociaż nie ma zbyt wielu informacji na temat niektórych aspektów ekologicznych rekinów wielorybich, jasne jest, że ich populacja znajduje się w krytycznej sytuacji.Gatunek ten od wielu lat jest celem rybołówstwa i tradycyjnego rybołówstwa tradycyjnego. Ponadto w ostatniej dekadzie liczba obserwacji tego rekina drastycznie spadła, co wskazuje na nieznane ukryte zagrożenie.
Jeśli chcesz uniknąć wyginięcia tego gatunku, musisz wiedzieć więcej o nim i strukturze jego populacji. W przeciwnym razie strategie ochrony nie mogą być dobrze stosowane. Podobnie należy wziąć pod uwagę, że zniknięcie zwierzęcia, takiego jak rekin wielorybi, może wywołać efekt domina, który wpłynąłby na całe życie wodne, a nawet na ludzi.
Alternatywy do monitorowania rekinów wielorybich
Dzięki rozwojowi różnych technologii opracowano kilka technik monitorowania rekinów wielorybich. Opierają się one na tej samej zasadzie przechwycenia-znaku-przechwycenia, ale z tą dużą różnicą, że zamiast tagowania używane są zdjęcia.
Rekiny wielorybie mają szarą skórę z białymi plamami na całym grzbiecie. Ten wzór kolorów jest unikalny dla każdego okazu, więc można go użyć do rozpoznania i oznaczenia każdej osoby. Z tego powodu, jeśli po prostu zrobisz im zdjęcia i spróbujesz zidentyfikować ten wzór za pomocą oprogramowania, możliwe jest monitorowanie rekinów i oszacowanie ich populacji.
Te nowe techniki monitorowania rekinów wielorybich pozwoliły ustalić, że gatunek ten jest zagrożony wyginięciem. Dlatego konieczne jest stworzenie strategii ochrony gatunku i promowanie opieki nad nim. W przeciwnym razie największa ryba świata mogłaby zniknąć w mgnieniu oka.
Populacja rekinów wielorybich
Obecnie na całym świecie zidentyfikowano nieco ponad 13 000 osobników rekinów wielorybich. Spośród nich co najmniej 75% znajduje się w Indo-Pacyfiku, a pozostałe 25% ogranicza się do Atlantyku.Chociaż co prawda jego populacja jest stosunkowo duża, szacuje się, że w ciągu ostatnich 75 lat liczba osobników zmniejszyła się o 63%.
Dzięki tym danym kilka krajów zaczęło wydawać przepisy dotyczące ochrony gatunku. Jednak zanieczyszczenie i nielegalne połowy nadal stanowią poważne zagrożenie dla rekinów wielorybich. Mimo to uważa się, że wdrożone strategie ochrony nieco poprawiły sytuację, ale wciąż jest za wcześnie, aby zapewnić zwycięstwo.
