Pingwiny to grupa ptaków, które zrezygnowały z lotu, aby zyskać umiejętność pływania. Uważa się, że ta drastyczna wymiana zdolności miała miejsce w pewnym momencie historii ponad 60 milionów lat temu, co oznacza, że stały się wodne jeszcze przed utworzeniem się lodu Antarktydy.
Jak wiadomo, pingwiny są jedynymi ptakami w pełni przystosowanymi do nurkowania, co spowodowało różne modyfikacje w ich biologii. Niektóre adaptacje, takie jak większa wrażliwość wzrokowa pod wodą czy ekspresja genów wspomagających dotlenienie krwi, są doskonałym przykładem ich specjalizacji.Czytaj dalej i dowiedz się, w jaki sposób pingwiny opuściły lot, aby popływać.
Przodkowie pingwinów
Najstarsza zarejestrowana skamielina pingwina została znaleziona w Nowej Zelandii, w pobliżu regionu Canterbury. Miejsce to charakteryzuje się obecnością skamielin ze środkowego paleocenu, okresu między 66 a 56 milionami lat temu.
Okaz ten miał około 150 centymetrów wzrostu i miał około 62 milionów lat. Pomimo swojego wieku i rozmiarów skamielina miała już typowe wydłużone nogi i długie szyje pingwinów. Zaskoczyło to jego odkrywców, ponieważ dotychczas znalezione okazy kopalne nie wykazywały tak bliskiego podobieństwa do współczesnych okazów.
Jakby tego było mało, fizyczny wygląd tej skamieliny wskazywał, że ówczesne okazy specjalizowały się już w nurkowaniu i nie były zdolne do lotu. Patrząc z innej perspektywy, ponad 62 miliony lat temu pingwiny porzuciły umiejętność latania i pływania.
Lód nie miał nic wspólnego z jego ewolucją
To normalne, że przystosowania pingwinów, takie jak wodoodporne upierzenie, skrzydła w kształcie płetw, zdolność dotleniania krwi i gromadzenie się tłuszczu, powstały w wyniku ich rozwoju w zimnych środowiskach. Jednak ta koncepcja jest błędna, ponieważ przodkowie pingwinów żyli w bardziej tropikalnych i cieplejszych klimatach na obszarach w pobliżu Nowej Zelandii.
W okresie paleogenu (między 66 a 33 milionami lat temu) klimat Ziemi utrzymywał wysokie temperatury, które nawet spowodowały, że Antarktyda miała ekosystemy podobne do lasów. Dzięki temu ptaki, które przebywały w rejonie Nowej Zelandii (bardzo blisko Antarktydy) mogły prosperować i różnicować się.
Wśród gatunków, które skorzystały na tych zmianach, byli przodkowie pingwinów. Największymi wrogami tych zwierząt były ciągłe zmiany klimatyczne i ochładzanie się ziemi.W rzeczywistości z tego powodu musieli nawet uciec z Nowej Zelandii i schronić się w Ameryce, cieplejszym i bardziej odpowiednim obszarze dla tego gatunku.
Ciągłe zagrożenie i niepewność spowodowały, że rozwinęły cechy adaptacyjne, aby wytrzymać środowisko wodne. Dzięki temu możliwe jest, że ich podróże przetrwania stały się łatwiejsze i prostsze, ostatecznie pozwalając ich linii przetrwać do dnia dzisiejszego.
Dlaczego przystosowali się do zimna?
Wśród najważniejszych cech adaptacyjnych, które rozwinęli przodkowie pingwinów, były: termoregulacja, produkcja tłuszczu i nieprzepuszczalność ich ciała. Chociaż adaptacje, które opracowali, miały radzić sobie ze środowiskiem wodnym, pomogły im również wytrzymać zimno.
Oczywiście takie funkcje nie zawsze były tak wydajne, a specjalizacja linii pingwinów zajęła dużo czasu.W rzeczywistości okazy z rodziny Spheniscidae (pingwiny) mają raczej powolne tempo ewolucji w porównaniu z innymi ptakami. To jest powód, dla którego duża część gatunków, które żyły w paleogenie, wymarła, ponieważ nie mogły wytrzymać zmian klimatycznych tego okresu.
Podsumowując, chociaż pingwiny zamieniły umiejętność latania na umiejętność pływania ponad 60 milionów lat temu, ich cechy potrzebowały dużo czasu, aby stały się skuteczne. Z tego powodu przeszli skomplikowany proces przystosowania się do zimna, które prawie całkowicie zniszczyło ich rodowód.
Obecny problem globalnego ocieplenia
W świetle powyższego oczywiste jest, że pingwiny są jednym z najbardziej wrażliwych gatunków w obliczu obecnego globalnego ocieplenia. Linia ma niskie tempo ewolucji, więc jest wysoce nieprawdopodobne, że szybko się przystosują i przetrwają tę zmianę.
Paradoksalnie to samo zjawisko, które wygenerowało ich cechy adaptacyjne, grozi ich wygaśnięciem. Dziś niewiele można zrobić, aby temu zapobiec, ponieważ globalne ocieplenie już sieje spustoszenie na całym świecie i trudno je powstrzymać. Mimo to kilku specjalistów pracuje nad rozwiązaniem, które pozwoli utrzymać przy życiu te piękne i osobliwe pływające ptaki.
