Nagłówek, który można łatwo przeczytać w każdej gazecie lub czasopiśmie, brzmi: „Duża liczba naczelnych na świecie jest zagrożona wyginięciem”. I ta wiadomość nie jest świeża, ale niestety liczba naczelnych, które tworzą tę listę, rośnie coraz bardziej.
Od dużych naczelnych, takich jak goryle i szympansy, po mniejsze, takie jak tarsie czy lemury. Szacuje się, że 60% gatunków naczelnych jest zagrożonych wyginięciem. Główną przyczyną są działania człowieka na jego siedlisko, a także nielegalne polowania i handel.
Naczelne świata w niebezpieczeństwie
Obecnie zagrożonych wyginięciem gatunków naczelnych jest 512, co odpowiada 60%. Według badań, takich jak to przeprowadzone przez Estradę i in., światowe populacje naczelnych zostały głęboko dotknięte różnymi działaniami człowieka.
Nie tylko 60% jest w poważnym niebezpieczeństwie, ale około 75% jest w stanie upadku. Wśród działań mężczyzny odpowiedzialnych za tę sytuację są:
- Nielegalny handel i polowania: Niestety chwytanie tych zwierząt dla celów prywatnych, jako zwierząt domowych lub dla przemysłu futrzarskiego powoduje utratę jednostek.
- Wylesianie.
- Wydobycie ropy.
- Utrata siedlisk: ekspansja gruntów rolnych, a także budowa domów lub wypas miały negatywny wpływ, zmniejszając dostępne siedliska dla tych gatunków.
Badanie obejmuje siedliska naczelnych występujące na kontynencie afrykańskim, a także w krajach Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, a także w niektórych krajach o klimacie tropikalnym. Według autorów, kraje, w których żyją gatunki naczelnych, mają znacznie niższy PKB (produkt krajowy brutto) i bezpieczeństwo żywnościowe niż kraje będące głównymi importerami i eksporterami.
Ekologizacja handlu
Reakcją większości z tych krajów była między innymi rozbudowa gruntów rolnych i rolnictwa. Wpłynęło to negatywnie na rodzime populacje naczelnych w tych krajach. Dlatego autorzy proponują restrukturyzację modelu innowacyjnego kraju. Aby to zrobić, używają terminu „ekologizacja”, który odnosi się do globalnych propozycji, takich jak:
- Dieta z niskim spożyciem mięsa. Zmniejszyłoby to zapotrzebowanie na przestrzeń rolniczą.
- Zmniejszenie spożycia nasion oleistych.
- Spadek wykorzystania drewna, paliw kopalnych, metali czy kamieni szlachetnych z tropików.
- Wspólne działanie na rzecz promocji handlu z przystępnymi cenami dla wszystkich grup społecznych.
- Chroń przyrodę i żyjące tam gatunki.
W zasadzie wszystkie z nich można podsumować ograniczeniem spożycia zbędnych produktów, a tym samym ochroną siedlisk naczelnych.Dzięki zmniejszeniu wymagań przestrzennych zwierzęta mogłyby przetrwać w swoich siedliskach bez presji ze strony człowieka.
Przykłady naczelnych na świecie zagrożonych wyginięciem
Poniżej przedstawiono różne przykłady gatunków naczelnych, którym grozi wyginięcie w najbliższej przyszłości, jeśli sytuacja, w której się znajdują, nie zostanie opanowana. W szczególności zostaną pokrótce omówione 3 gatunki z 84 znajdujących się na Czerwonej Liście IUCN (Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody), które według szacunków są krytycznie zagrożone wyginięciem.
Goryl goryl
Rdzenne dla regionów Konga i Gabonu populacjeGoryla gorylaponiosły znaczną utratę osobników w ostatnich latach Wśród główne powody, dla których goryl zachodni jest w niebezpieczeństwie, obejmują inwazję na jego siedlisko i tworzenie dróg przecinających las, a także problemy ekologiczne (zanieczyszczenie) i biologiczne (choroby wirusowe lub prionowe).
Jednak rząd tego kraju zaproponował różne plany ochrony, które obejmują ochronę ich siedlisk, obserwację i monitorowanie populacji, a także inwestycje w edukację. Ten ostatni aspekt jest istotny, ponieważ jeśli populacja nie zrozumie konsekwencji utraty tego i innych gatunków, nie będzie w stanie zaradzić tej sytuacji.
Pongo abelii
Innym krytycznie zagrożonym gatunkiem naczelnym jest orangutan sumatrzański, którego naukowa nazwa to Pongo abelii. Niestety, jego populacja również maleje, podobnie jak inne wystawione egzemplarze.
Podobnie jak jego krewniak, goryl, również żyje w lasach, ale w tym przypadku na Sumatrze w Azji i jest objęty planami odbudowy dzikiej przyrody. Wśród głównych zastosowanych środków wyróżnia się reintrodukcja gatunku w siedliskach, w których go nie było.
Grób Tarsiusa
Chociaż nie jest tak dobrze znany jak dwa poprzednie gatunki, Siau Island tarsus lub T. tumpara znajduje się w takiej samej sytuacji spadku populacji jak goryl i orangutan. Ponadto ten mały gatunek był pożądany jako zwierzę domowe, co znacznie zwiększyło niebezpieczeństwo, na jakie narażone były jego okazy.
Po przeanalizowaniu tych 3 gatunków przeprowadzono szybkie wyszukiwanie w IUCN, aby znaleźć pełny zakres gatunków naczelnych sklasyfikowanych w kategoriach „zagrożonych” i „wrażliwych”. Odpowiednio, pokazuje mrożące krew w żyłach liczby, ponieważ 140 gatunków jest zagrożonych, a 115 gatunków jest wrażliwych.
Chociaż niektóre populacje pozostają stabilne, na przykład gibon z Hainan (Nomascus hainanus), a nawet wzrost, na przykład langur białogłowy (T. poliocephalus); zdecydowana większość wykazuje utratę populacji.
Jeżeli dodamy te trzy kategorie, uzyskamy łącznie 339 gatunków. Ponadto zweryfikowano również gatunki sklasyfikowane jako wymarłe, Xenothrix mcgregori, czyli jamajską małpę oraz Palaeopropithecus ingens, czyli wielkiego leniwego lemura. Zbiorowa świadomość i plan działania są niezbędne, aby powstrzymać znikanie większej liczby gatunków naczelnych.
