Kiedy słyszymy o immunologii weterynaryjnej, przychodzą nam na myśl alergie, na które cierpią nasze pupile. Luźno kojarzymy go również z chorobami, takimi jak zapalenie stawów. Jednak ta dziedzina badań dotyczy prawie wszystkich dziedzin zdrowia zwierząt. Dotyczy to w szczególności diagnostyki, profilaktyki, leczenia i kontroli chorób zakaźnych i autoimmunologicznych.
Wiedza o poszczególnych cechach układu odpornościowego skupia się na zwierzętach domowych, ale ma również zastosowanie do zwierząt gospodarskich, dzikich i zwierząt wykorzystywanych w eksperymentach naukowych.
W tych momentach globalnego kryzysu i pandemii terminy takie jak układ odpornościowy, szczepionki, chorobowość i inne są na porządku dziennym.Mało kto wie, że istnieją gałęzie weterynarii odpowiedzialne za ich zastosowanie w świecie zwierząt. W tym miejscu wyjaśniamy wszystko, co musisz wiedzieć o immunologii weterynaryjnej.
Szczepionki są produktem rozwoju immunologii weterynaryjnej
Faktem jest, że rozpowszechnienie -istniejących przypadków - chorób zwierząt zagraża ich hodowli, a także zdrowiu publicznemu. Od czasu jej odkrycia strategia stosowania szczepionek była kluczem do kontrolowania różnych chorób zakaźnych zwierząt. Wszyscy mamy na myśli choroby takie jak grypa A lub świńska grypa, obie choroby odzwierzęce, które mogą dotknąć ludzi.
Należy pamiętać, że osiągnięcie skutecznej strategii szczepień wymaga zwrócenia uwagi na kilka czynników, takich jak jakość szczepionki i protokół jej stosowania. Ponadto ważne jest zweryfikowanie jego działania, na przykład poprzez ilościowe oznaczenie przeciwciał ochronnych we krwi.
Wszystkie te zagadnienia, a także formułowanie nowych szczepionek i wpływ adiuwantów na szczepienia wymagają zastosowania i rozwoju immunologii weterynaryjnej.
Immunologia weterynaryjna zwierząt domowych i hodowlanych
Układ odpornościowy zwierząt wywiera działanie ochronne poprzez różne mechanizmy. Składniki odporności naturalnej – zwanej także odpornością nieswoistą lub wrodzoną – są obecne przed kontaktem z mikroorganizmami zakaźnymi, w tym:
- Bariery fizyczne, takie jak skóra i błona śluzowa.
- Cząsteczki krwi, takie jak układ dopełniacza.
- Fagocytujące komórki krwi: jak komórki NK.
- Cytokiny, czyli białka przemieszczające się we krwi i kierujące odpowiedzią immunologiczną, na przykład interferony i czynnik martwicy nowotworów.
Z drugiej strony odporność swoista lub nabyta odnosi się do mechanizmów obronnych, które są indukowane lub stymulowane przez ekspozycję na obce substancje. Reagują specyficznie z konkretnym czynnikiem zakaźnym, który je wywołuje. Dzięki nabytej odporności szczepionki skutecznie chronią organizm przed ewentualnymi infekcjami.
Szczepionki narażają nasz układ odpornościowy na osłabione lub martwe formy patogenu, dzięki czemu organizm zwierzęcia jest w stanie go rozpoznać i zwalczyć bez zarażenia. Ta zdolność odpowiedzi jest zapamiętywana, uodparniając zaszczepioną żywą istotę przeciwko inokulowanemu patogenowi.
Immunologia weterynaryjna w diagnostyce chorób polega na wykrywaniu patogenów, takich jak wirusy, bakterie i pasożyty weterynaryjne metodami serologicznymi. Dotyczy to również opracowywania i testowania nowych podejść diagnostycznych. Ponadto metody laboratoryjne można również wykorzystać do określenia wrażliwości na antybiotyki.
Immunologia jest kluczowa dla zwierząt na każdym etapie ich życia
Należy zauważyć, że niewielkie różnice w układzie odpornościowym mogą decydować o życiu lub śmierci potomstwa różnych gatunków. Typowym przykładem są przeżuwacze, które w przeciwieństwie do ludzi rodzą się bez przeciwciał. Dzieje się tak, ponieważ ich łożyska nie przepuszczają tych białek z krwi matki. Z tego powodu cielę jest silnie uzależnione od przyjmowania przeciwciał typu IgA zawartych w siarze, pierwszym rodzaju mleka produkowanego przez matkę.
Choroby immunologiczne
Czasami jest możliwe, że odpowiedź immunologiczna ma niekorzystne skutki dla samego zwierzęcia. Tak jest w przypadku stanów takich jak alergie. Uwzględniono również konsekwencje przebycia infekcji, takich jak zapalenie mózgu i zapalenie stawów kóz oraz wirus nosówki psów, które prowadzą do immunopatologicznego rozwoju choroby.
Rozwój biotechnologii i wzrost naszej wiedzy na temat reakcji immunologicznych zwierząt mają wpływ na rozwój szczepionek, które mogą zapobiegać chorobom. Wreszcie, wykrywanie czynników zakaźnych u dzikich zwierząt może mieć kluczowe znaczenie w zarządzaniu epidemiami wirusowymi, jak pokazał obecny kryzys związany z koronawirusem.
