Rolnik chciał rywalizować między swoim psem a królikiem. Ukrył kość i marchewkę. Podczas gdy królik zaczął kopać i kopać, pies pozostał tam, gdzie był, lamentując, jak trudno będzie znaleźć kość. Królik nie zrażał się każdą nową dziurą, którą robił, ale myślał, że zostało mu mniej do zjedzenia marchewki. Jak widzisz, pesymizm jest złym doradcą, nawet dla psów.
Podczas, pies zawodził. Królik, gdy nie miał gdzie kopać, robił tunel za nosem. Więc dopóki nie znalazł nie tylko marchewki, ale także kości. Czy wiesz, gdzie to było? Tuż pod puszką! Gdyby nie opanował go pesymizm, futrzany mężczyzna mógłby znaleźć swoją zdobycz, wykorzystując tylko niewielką część swojego instynktu.
To tylko opowieść zwana pesymistycznym psem, która pokazuje, że zwierzęta mogą mieć różne nastroje. Mogą stać się pesymistami. Taka postawa jest niebezpieczna dla psów i wyjaśnimy dlaczego.
Psy z optymizmem kontra psy z pesymizmem
Badanie przeprowadzone w Sydney miało na celu potwierdzenie faktu, że pesymistyczne psy naprawdę istnieją, I zrobił. W eksperymencie wykorzystano dwa tony muzyczne, za pomocą których uczono około 40 psów różnych ras, że na dźwięk jednego z nich w nagrodę otrzymają mleko zamiast wody.
Tony te były między dwiema oktawami, więc miały różne tony. Kiedy zwierzęta nauczyły się rozróżniać dwa tony, rozpoczął się eksperyment.
Niektóre psy szybko uderzyły w ton, który wygrałby nagrodę. Zrobili to kilka razy, mimo że za pierwszym razem nie odebrali nagrody.
Uważano je za psy optymistyczne, ponieważ ufały, że jeśli będą próbowały, dostaną więcej mleka. Były jednak inne psy, które widząc, że mleko nie dotarło do pierwszego z tym tonem, poddały się. Zostały one uznane za pesymistyczne.
Według jednego z badaczy „pesymistyczne psy wydawały się być bardziej zestresowane swoimi niepowodzeniami niż optymiści. Narzekali i nie mogli nadążyć, unikając ponownej próby. Tymczasem optymiści byli wytrwali i kontynuowali ”.
Jednak badacze w tym badaniu nie wierz, że pesymistyczne psy są nieszczęśliwe, ale są przyzwyczajone do wygodnej rutyny z którego nie chcą wyjeżdżać. Ale podkreślają wagę motywowania ich do robienia nowych rzeczy.
Pesymizm czy realizm?
Kiedy ktoś zwrócił naszą uwagę na wypowiedziane przez nas pesymistyczne słowa, nasza odpowiedź mogła brzmieć: „Nie jestem pesymistą, jestem realistą”. Czy to samo dzieje się w przypadku naszych psów?
Kolejne badanie przeprowadzone przez Marck Bekoff i na podstawie poprzedniego, o którym wspominaliśmy, doszedł do wniosku, że być może psy, które przestały szukać mleka, nie były pesymistyczne, ale realistyczne, i zdali sobie sprawę, że tego nie dostaną.
Pies ze zdiagnozowaną patologią pesymistyczną nie wykazuje zainteresowania żadną aktywnością, nawet gdy są nagrody. Dlatego Bekoff nie zaprzecza istnieniu pesymistycznych psów, jak sam twierdzi, zwłaszcza jeśli od dzieciństwa padły ofiarą nadużyć. Chociaż potwierdza również, że jego zachowanie można zmienić.
Jak zachowuje się pesymistyczny pies?
Pesymistyczny pies może wyglądać jak przygnębiony i ma następujące nastawienie:
- Nadmierne spanie
- Leżenie przez długi czas
- Spójrz w pustkę
- Nie chce grać
- Nie reaguje na bodźce
To tylko niektóre oznaki, że pies jest pesymistą. Chociaż istnieją badania, które mówią, że nie są nieszczęśliwi, prawda jest taka, że mogliby być szczęśliwsi. Pesymistyczny pies nie cieszy się życiem ani miłością, którą obdarzają go inni, dlatego ważne jest, aby zmotywować go do robienia nowych rzeczy, przeżywania nowych doświadczeń. Jeśli nie wiesz jak, dobrym pomysłem może być zabranie go do trenera, a nawet psiego psychologa.
