Pasożyty jelitowe często atakują nasze ukochane zwierzęta. Dzieje się tak, że po tylu latach wspólnej ewolucji są tak przystosowane do swoich gości, że nie będzie łatwym zadaniem trzymanie zwierząt z dala od nich.
W zależności od stopnia porażenia mogą pozostać niezauważone lub powodować poważne zaburzenia a nawet mogą być przenoszone na ludzi, zwłaszcza dzieci. Z tego powodu należy okresowo odrobaczać swojego kochanego futrzaka, aby zapobiec ewentualnym niedogodnościom i infekcjom.
Weterynarz będzie wiedział, jak Ci powiedzieć najwygodniejszy środek przeciwpasożytniczy i odpowiednia dawka.
Szczegóły dotyczące głównych pasożytów jelitowych
Psy i koty są głównie zaatakowane przez dwie grupy pasożytów: nicienie, znane również jako glisty lub robaki, oraz tasiemce lub płazińce.. Ale mogą być również zaatakowane przez kokcydia i giardia, które są organizmami jednokomórkowymi.
Nicienie lub robaki
Najczęstszymi nicieniami u psów i kotów są ascaris i tęgoryjce lub haczykowate robaki, które przywierają do ścian jelita za pomocą haczyków. W mniejszym stopniu infekcje strongylidy i Włosogłówki (w kształcie zwiniętego bata).
Zwierzęta, które mają owsiki, przekazują infekcję innym przez kał. Twój zwierzak może zarazić się jedząc brud, pijąc wodę lub liżąc się zanieczyszczone futro lub stopy.
Infekcje owsików są klasyfikowane jako choroby odzwierzęce, co oznacza, że mogą być przenoszone na ludzi.
Tasiemce lub płazińce
Z drugiej strony tasiemce, które mogą je pasożytować, to tasiemce.
Płazińce są cienkie i zgniecione i kradną składniki odżywcze z jedzenia, które spożywa twoje zwierzę. Koty i psy Dostają je, gdy jedzą zarażone pchły, wszy lub gryzonie.
Tak więc, chociaż dostępne są skuteczne środki przeciwpasożytnicze przeciwko tasiemcom, najlepszą profilaktyką jest uchronienie zwierzaka przed pchłami.
Oznaki pasożytów u zwierząt domowych
Główne objawy parazytozy to trawienie.. Sporadycznie lub przewlekle może wystąpić biegunka (często zawierająca śluz, a nawet krew) lub wymioty. U zwierząt, które są jeszcze w fazie wzrostu, zauważa się następujące oznaki:
- Rozdęty brzuch
- Matowa sierść
- Zachamowany wzrost
- Cienkość
- Blada błona śluzowa
- Swędzenie odbytu
Czasami też Pojawia się zapalenie skóry i problemy z oddychaniem (kaszel, katar lub głośny oddech) z powodu migracji larw do płuc i tchawicy.
U zwierząt dorosłych infestacje są na ogół bezobjawowe.
Inne pasożyty
Inne pasożyty, które mogą wpływać na twojego zwierzaka, to kokcydia i giardia.
Kokcydia
Kokcydia to organizmy jednokomórkowe, których nie można zobaczyć gołym okiem. W tym przypadku, dotknięte koty i psy mają krwawą wodnistą biegunkę i są zagrożone odwodnieniem.
Organizmy te łatwo rozprzestrzeniają się u młodych zwierząt, zwłaszcza w domach, w których mieszka wiele zwierząt. Dlatego należy zachować szczególną ostrożność w zakresie higieny.
Giardia
ten Giardia, ze swojej strony jest również jednokomórkowym pasożytem, który powoduje zmiany w wewnętrznej części jelita i zmniejsza wchłanianie składników odżywczych. Jeśli inwazja tego drobnoustroju jest silna, może powodować biegunkę.
To trudny do zdiagnozowania pasożyt i zwykle jest bardzo zaraźliwa, dlatego higiena jest narzucana przede wszystkim jako najlepszy środek zapobiegawczy.
dzisiaj na rynku dostępnych jest wiele różnych leków do leczenia pasożytów wewnętrznych zwierząt domowych, z różnymi sposobami aplikacji.
Istnieją nawet systemy podobne do tych używanych do kontrolowania zewnętrznych pasożytów. Z pewnością z pipetami Uratujesz zwierzę - i Ty też - traumatyczny moment, który dla zdecydowanej większości psów i kotów musi przyjmować doustnie tabletkę lub emulsję.
Ale ponieważ zapobieganie jest zawsze lepsze niż leczenie, idealnym rozwiązaniem jest skonsultowanie się z weterynarzem w sprawie najwłaściwszego sposobu na uchronienie zwierzaka przed niepożądanymi pasożytami. Specjalista wskaże najlepszą opcję dla wykonywanie okresowych zabiegów profilaktycznych.
I zawsze pamiętaj szybko zbieraj kał i utrzymuj w czystości obszary domu, z których korzysta Twój zwierzak. To także dobre sposoby na pokazanie, jak bardzo ją kochasz i zapewnienie zdrowego środowiska dla wszystkich członków rodziny, w tym – oczywiście – czworonożnych.
