Wiele słyszałeś o wyuczonej bezradności, ale głównie u ludzi, takich jak maltretowane kobiety, a nawet dzieci z ogromną traumą. Niemniej jednak, Chociaż nie jest to bardzo powszechne, jest to problem, na który mogą cierpieć również nasze pupile.
Porozmawiamy z Tobą więcej na ten temat, ponieważ możliwe, że Twój pies przez to przechodzi i że nie rozumiesz, o co chodzi. Nawet jeśli tak nie było, poznanie tego tematu zainteresuje wszystkich, którzy mają zwierzaka.
Czym jest wyuczona bezradność
Wyuczona bezradność jest warunkiem biernego działania zwierzęcia w sytuacjach awersyjnych. To znaczy, zdał sobie sprawę, że wielu rzeczy nie może zmienić i że właśnie tak musiał żyć, więc rezygnuje, tak, z całkowicie pesymistycznym nastawieniem i bez chęci życia.
Po prostu pozwala sobie na to, bez względu na to, czy jest to złe traktowanie, czy maltretowanie, żyje, ponieważ oddycha, ale nie ma na to żadnego pragnienia.
Choroba ta ma związek z depresją i zaburzeniami psychicznymi wynikającymi z braku kontroli w pewnych sytuacjach.
Jednakże, Czy konieczne jest, aby pies był maltretowany, aby rozwinął wyuczoną bezradność? Nie rób. Psy, które są co jakiś czas skarcone za chodzenie w tę stronę zamiast w drugą, za plamienie ziemi, ciągnięcie za smycz, wylewanie wody lub za jakiekolwiek inne drobne drobiazgi, które, dodają, czynią życie zwierzę niemożliwe.
Czuje się odrzucony, niekochany i jak marnotrawstwo człowieczeństwa z powodu postawy tych, którzy się o niego troszczą. Wynik? Zwierzę nie reaguje już na rozkazy, nie chce się bawić, zjada to, co konieczne, krótko mówiąc, staje się żywym trupem.
Musimy uważać, aby nie popaść w taką postawę z naszym zwierzakiem, ponieważ stopniowo może to wpłynąć na jego umysł i pokazać wyuczoną bezradność.
Niestety jest to aspekt, z którego korzysta wielu znanych trenerów psów. Poddanie zwierzęcia niekontrolowanemu stresowi powoduje, że pies robi to, co chcemy. Na przykład, jeśli pies jest agresywny podczas wychodzenia na zewnątrz, przewodnik sugeruje założenie ciasnej obroży i krótkiej smyczy, co jeszcze może zrobić futrzak?
Ciągły akt takich sytuacji powoduje, że zwierzę rozwija wyuczoną bezradność.
Czy istnieje rozwiązanie na wyuczoną bezradność?
Być może adoptowałeś psa, który niestety cierpi na to zaburzenie. Może to był maltretowany lub porzucony pies, a teraz zawsze widzisz go zbitego z tropu. Na początku myślałeś, że to dobry pies, ale stopniowo zdałeś sobie sprawę, że jest coś jeszcze.
Może to być wyuczona bezradność. To proste, twój pies nie chce żyć.
Czy będzie w stanie przestać okazywać wyuczoną bezradność? Bądźmy szczerzy, to nie będzie łatwa droga. Jednak psycholodzy zwierząt mogą ci bardzo pomóc w tym procesie. Porozmawiaj ze swoim weterynarzem o poradę, jeśli nie znasz żadnej.
W domu ćwicz pozytywne wzmocnienie, czułość, miłość, miękkość w słowach i spędzaj czas ze zwierzęciem. Czas odgrywa kluczową rolę w tej podróży. Jeśli go nie masz, lepiej, jeśli pies zostanie adoptowany przez inną rodzinę. Smutno to powiedzieć, ale to surowa rzeczywistość.
Potrzebujesz czasu, aby z nim chodzić, bawić się z nim i próbować dowiedzieć się, co lubi. Bardzo pomocne będzie porozmawianie ze schroniskiem, w którym go adoptowałeś, i poproszenie ich o podanie szczegółów dotyczących jego przeszłości, takich jak rodzaj nadużyć, których doświadczył. Zrób dokładne przeciwieństwo poprzednich właścicieli. Na przykład, jeśli nigdy go nie wyjęli, zrób to sam. Jeśli trzymali go na smyczy, która go dusi, zostaw go luzem w miejscu, w którym może biec. Jeśli na ciebie krzyczą, mów do nich słodko.
W podsumowaniu, Pokaż swojemu psu, że go kochasz, że wszystko się zmieniło i że warto żyć.