Genetyka jest zwykle gałęzią biologii, która powoduje oszołomienie i zamieszanie. DNA, dziedziczność, dryf genów, stochastyczność… ekscytujący świat genów jest pełen terminów, które przerażają nawet najbardziej ciekawskich. Dlatego chcieliśmy skorzystać z okazji, aby pokazać Wam trochę na temat związek genetyki z populacjami zwierząt, w sposób ścisły i dydaktyczny.
W opinii autora tego tematu jest to szczególnie ekscytujące, a ja oprę się na wyeksponowaniu informacji z badania populacji płazów we Wspólnocie Madrytu. Oprócz tego, że jestem redaktorem, od dwóch lat mam okazję być częścią zespołu w Narodowym Muzeum Przyrodniczym i tutaj pokazuję Wam trochę mojej wiedzy zdobytej w tym cudownym czasie.
Podstawowe zasady
tengenetyka to dziedzina biologii, która stara się zrozumieć i wyjaśnić, w jaki sposób dziedziczenie biologiczne jest przekazywane z pokolenia na pokolenie.
tengeny Są to jednostki przechowywania informacji: segmenty DNA, które zawierają instrukcje, jak powinny funkcjonować komórki organizmu. Upraszczając można powiedzieć, że wszyscy mamy dwie kopie każdego z genów, które składają się na informację ludzką, jedną odziedziczoną po ojcu, a drugą po matce.
- Genotyp każdego osobnika to konkretna informacja genetyczna w postaci DNA. Genom każdego gatunku zwierząt przedstawia różne warianty wielu genów, co czyni je różnymi od pozostałych.
- Z drugiej strony fenotyp nazywa się ekspresja genów w danym środowisku. Dotyczą cech fizycznych i behawioralnych. Na przykład jeden gen może kodować kolor oczu, a powstałym fenotypem będą brązowe oczy.
Jak te warunki odnoszą się do akcji?
Klucz do genetyki populacyjnej opiera się na zrozumieć wzorce odziedziczalności od rodziców po dzieci. Weźmy powyższy przykład z płazami:
- W każdym stawie oszacowano, że jest 300 żab tego samego gatunku, tworzących populację. 100 z nich to kobiety, 200 mężczyźni. Tego rodzaju oszacowania można dokonać przy użyciu technik takich jak przechwycenie znaku.
- Wiosną, wraz z nadejściem deszczu, widać, że w stawie znajduje się wiele sznurów pływających jaj. Każda struna pełna młodych ma oczywiście ojca i matkę.
- Następnie: Ilu mężczyzn i kobiet w populacji uczestniczyło w tym epizodzie rozrodczym? Która samica złożyła najwięcej jaj? Czy istnieje samiec, który rozmnożył więcej niż jedną samicę?
Badania genetyczne próbują odpowiedzieć na te pytania.
Rozszyfrowanie potomstwa
Z próbkami pobranymi od dorosłych osobników populacji zwierząt i reprezentatywnej grupy larw, relacje pokrewieństwa można oszacować.
W końcu geny dzieci są dziedziczone po rodzicach, prawda? Jeśli w laboratorium okaże się, że próbka DNA pobrana od cielęcia jest wynikiem połączenia DNA dwóch dorosłych osobników w populacji, można założyć, że to Twoje dziecko.
Może to w pewnym stopniu rozwiązać wcześniej postawione pytania, a także zapewnia wgląd w ważny parametr:
- Liczba zwierząt żyjących w populacji nie jest równa liczbie, która się w niej rozmnaża.
- ten efektywna liczba ludnościodnosi się do dorosłych, którzy są potwierdzonymi hodowcami stosującymi opisane wcześniej techniki.
- Na przykład, kontynuując poprzednią populację, w stawie mamy 300 żab. Nawet jeśli, badania genetyczne potwierdzają, że tylko 60 rozmnożyło się w roku … Scena się zmienia, prawda?
Narzędzie skoncentrowane na konserwacji
Te badania genetyczne mają zasadnicze znaczenie z punktu widzenia ochrony gatunków.
Jeśli w populacji 300 osobników widzimy, że tylko 60 z nich to reproduktory, być może powinniśmy się martwić. Niewielka liczba hodowców kończy się zmniejszeniem genetycznej zmienności populacji. Ten brak zmienności może powodować większą podatność na zmiany środowiskowe, sprzyjając wyginięciu gatunku w najbardziej ekstremalnych przypadkach.
Z tego powodu konieczne jest przeprowadzenie tego typu podstawowych badań zoologicznych, ponieważ dostarczają one informacji o tym, jak „genetycznie rzecz biorąc” są dzikie populacje zwierząt.