Posiadanie tych małych egzotycznych ssaków jako zwierząt domowych w domach staje się coraz częstsze. W tym artykule przedstawiamy krótki poradnik o tym, jakie są podstawowe czynności pielęgnacyjne jeża domowego.
Podstawowe cechy jeża domowego
Przede wszystkim jeże domowe mogą mierzyć do 35 centymetrów i ważyć do 600 gramów w przypadku dorosłego samca lub 800 gramów w przypadku samicy.
Dojrzałość płciową osiągają w wieku około dwóch miesięcy życia; a ciąża trwa od 34 do 37 dni. Szczenięta są odsadzane w wieku od czterech do sześciu tygodni. A oczekiwana długość życia w niewoli wynosi zwykle od 6 do 10 lat.
Zakwaterowanie i wzbogacenie środowiska
Dzikie jeże są zwierzętami samotnymi, z wyjątkiem okresu godowego. Dlatego nawet jeż jako zwierzę domowe preferuje spokojne i ciche otoczenie.
Do ich przechowywania zaleca się stosowanie pojemników o gładkich ścianach, na tyle wysokich, aby nie uciekały, takich jak akwaria. Wewnątrz można umieścić inne pojemniki, aby zapewnić kryjówki lub miejsca do kąpieli.
Optymalna temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić od 24 do 30 ºC.
Jako materiał ściółkowy zaleca się stosowanie gazet lub pelletu. W związku z tym zaleca się częste odnawianie tego materiału, aby zwierzę było jak najbardziej czyste i suche. W miarę możliwości należy unikać stosowania wiórów drzewnych jako materiału ściółkowego, aby nie powodować problemów z oddychaniem.
Higiena domowego jeża
Na rynku są specjalne szampony dla fretek, które całkiem dobrze się sprawdzają. Po oczyszczeniu jeż powinien pozostać w ciepłym miejscu do całkowitego wyschnięcia.
Pokarm domowego jeża
Jeże są z natury owadożerne. W ten sposób w niewoli dieta, która musi być im zapewniona, musi być bogata w białko i uboga w tłuszcze. Zwykle istniejące na rynku karmy, które są przeznaczone dla najpowszechniejszych zwierząt domowych, nie mają odpowiedniej jakości odżywczej. Dlatego wskazane jest poszukiwanie innych dostępnych zamienników, zawsze jednak po uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii.
W każdym przypadku jedzenie będzie dostarczane w jednej porcji dziennej. Ale woda pitna musi być zawsze dostępna.
Nasz zwierzak, do badania
Osoby udomowione są zwykle posłuszne i można je dotykać gołymi rękami. Ale najwłaściwszą rzeczą jest obchodzenie się z nimi w skórzanych rękawiczkach, w cichym otoczeniu i przy delikatnym świetle.
Trudności
Skurcz jeża sam w sobie jest szczególnie powszechny, co tworzy „kulę kolców”, która uniemożliwia dostęp do jego głowy. Sposobem na rozwiązanie tej sytuacji jest masowanie dolnej części pleców delikatnymi, ale stanowczymi ruchami.
Kolejną sztuczką jest położenie go na tacy odkrytą stroną do góry i delikatne polewanie ciepłą wodą. Jeśli żadna z tych sztuczek nie zadziała, należy wezwać eksperta.
Kolejna trudność może wynikać z niewiedzy, że jeż europejski zapada w sen zimowy przez cztery lub pięć miesięcy w roku. Czasami ten okres bezczynności jest mylony z istnieniem choroby.
Opieka kliniczna i profilaktyczna
Wśród podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych jeża domowego wyróżniają się:
- Zmierz temperaturę w odbycie (wystarczy 35ºC).
- Kontrola wagi.
- Higiena jamy ustnej naszego domowego jeża powinna być rutynowa, aby uniknąć typowych problemów z jamą ustną. Istnieją specjalne pasty do zębów, które można nakładać bezpośrednio na zęby za pomocą wacika lub umieszczać na cukierku, aby rozpuścić płytkę nazębną i kamień nazębny. Inną alternatywą są słodycze już przygotowane, aby usunąć ten brud dentystyczny, jeśli są spożywane codziennie.
- Przycinanie paznokci.
Najczęstsze patologie
Problemy zdrowotne jeży domowych zwykle wynikają właśnie z ich posiadania w niewoli. Tak jest w przypadku otyłości spowodowanej nieodpowiednim odżywianiem, czy zapalenia płuc i chorób skóry spowodowanych niedostateczną higieną materiału ściółkowego. Ale są też inne problemy zdrowotne, takie jak:
- Problemy z trawieniem, takie jak salmonelloza lub pasożyty jelitowe.
- Problemy skórne, takie jak zapalenie skóry lub kleszcze – te ostatnie występują częściej u dzikich jeży, które mają kontakt z innymi zwierzętami–.
- Nowotwory, coraz częściej występujące u jeży domowych w wieku powyżej trzech lat.
- Choroby nerwowe.