Gdy widzimy, jak nasz pies się drapie, zastanawiamy się, jaki produkt może się przydać na wypadek, gdyby miał jakiegoś pasożyta zewnętrznego. To oczywiste, że trzeba odrobaczyć.
Ważne jest, abyśmy mieli harmonogram odrobaczania i utrzymania zdrowia naszego zwierzaka.
Innym ważnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest to, że zdrowie twojego psa jest naszym własnym zdrowiem. Wiele z tych pasożytów potrafi przystosować się do życia w organizmach ludzkich. Dlatego dbanie o naszego przyjaciela oznacza również dbanie o siebie.
Odrobaczanie szczeniąt
Małe szczenięta muszą być odrobaczone przed pierwszym szczepieniem. To znaczy między pierwszymi 20 a 30 dniem życia.
Kto najlepiej doradzi nam, jak odrobaczyć szczeniaka, to weterynarz. Jeśli nadal ssiesz mleko matki, specjalista zaleci konkretny syrop lub krople dla nowonarodzonych szczeniąt.
Podczas szczepienia szczenię musi być wolne od pasożytów. Zaleca się przyjmowanie kropli lub syropu odrobaczającego na około siedem dni przed szczepieniem.
Kiedy pies osiągnie wiek sześciu miesięcy, idealnym rozwiązaniem jest wprowadzenie harmonogramu odrobaczania zintegrowanego z jego życiem.
Na przykład, jeśli nasz pupil mieszka na wsi lub codziennie bawi się z innymi zwierzętami, wskazane jest odrobaczanie raz na miesiąc lub co dwa miesiące.
Gdy nasz pies spędza dużo czasu w domu lub nie ma zbyt dużego kontaktu z innymi zwierzętami, można go odrobaczać raz na trzy, cztery miesiące.
Odrobaczanie wewnętrzne i zewnętrzne
Oprócz inwazji pcheł i kleszczy, psy mogą mieć również pasożyty atakujące je od wewnątrz.
Pochodzące z wielu różnych przyczyn, takich jak wąchanie ziemi, picie zainfekowanych rzeczy, nawet poprzez mleko matki, psy mogą zostać zarażone pasożytami wewnętrznymi. Przykładem tych pasożytów wewnętrznych są robaki jelitowe.
Konieczne jest, aby co dwa, trzy miesiące podawać naszemu pupilowi tabletki przeciwpasożytnicze lub specjalne krople i syropy dla szczeniąt, które zaleci lekarz weterynarii.
Metody robactwa
Oprócz dobrze znanych tabletek na odrobaczenie wewnętrzne istnieją inne różne systemy w przypadku odrobaczenia zewnętrznego.
- obroże przeciwrobacze zawierają aktywne składniki zdolne do eliminowania pcheł, kleszczy i innych pasożytów z naszego pupila. W zależności od modelu mogą trwać od dwóch do ośmiu miesięcy. Po tym czasie możesz dodać kolejny.
- Pipety lub fiolki. Zawierają płyn, który osadza się na karku naszego psa. Jego efekty utrzymują się do miesiąca, w zależności od marki. Po tym czasie zabieg można powtórzyć. Dla szczeniąt od drugiego miesiąca życia dostępne są specjalne pipetki.
- Opryskiwanie psów sprayem może natychmiastowo wyeliminować pchły i kleszcze, chociaż jego skuteczność utrzymuje się tylko przez kilka dni. Zabieg można powtarzać zawsze, gdy jest to rozważane.
- Szampony. Szamponem przeciw pchłom umyjemy naszego pupila zawsze wtedy, gdy zajdzie taka potrzeba, choć jego skuteczność jest chwilowa. Działanie szamponu polega zwykle na zabiciu pcheł i kleszczy, które ma zwierzę, ale nie pełni on funkcji zapobiegawczej.
Wewnętrzne pasożyty
Chociaż nie obserwujemy wyraźnych objawów zarażenia naszego psa, w rzeczywistości może on mieć różne rodzaje pasożytów jelitowych, które mogą powodować uszkodzenia jego jelit, nerek i wątroby.
Należy również wziąć pod uwagę, że te wewnętrzne pasożyty mogą mieć wpływ na osoby mieszkające z psem.
Nawet ludzie, którzy mieszkają w domu z zarażonym psem, mogą mieć poważne zmiany w oku lub objawy, takie jak zapalenie mózgu. Zwłaszcza wśród najmłodszych w domu.
Prawidłowe odrobaczenie
Aby odrobaczanie zakończyło się sukcesem, ważne jest, aby produkt przeciwpasożytniczy lub składnik aktywny był skuteczny zarówno wobec dorosłych robaków, jak i larw. Zapobiegnie to rozmnażaniu się cyklu pasożytów w przyszłości.
Niektóre skutki uboczne
Niektóre psy mogą odczuwać negatywne skutki uboczne, szczególnie w przypadku ciężkich infekcji.
Najczęstsze skutki uboczne odrobaczania to biegunka i wymioty.
W przypadku przedawkowania leków lub produktów przeciwpasożytniczych zwierzę należy natychmiast zabrać do weterynarza.
Objawy przedawkowania mogą obejmować ślinienie się, osłabienie, drżenie, zataczanie się, ucisk na głowę i paraliż.