Zanim omówimy zapach zwierząt domowych, ważne jest, aby zrozumieć, że w naturze zapach ciała ma swój cel. W rzeczywistości zapachy są niezbędne w rozpoznawaniu gatunków, doborze partnerów i interakcjach społecznych. Dlatego musimy podjąć wysiłek, aby zinterpretować znaczenie zapachu ciała u zwierząt domowych.
Bardzo często opiekunowie nalegają na zwierzaka o przyjemnym zapachu lub, w najgorszym przypadku, zwierzaka bez zapachu. Pytanie, które może wykraczać poza rozsądek. Teraz bardzo ważne jest ustalenie, czy zapach zwierząt domowych jest oznaką choroby, czy też mieści się w granicach normy.
Opiekunowie muszą być uważni i spostrzegawczy, ponieważ np. obecność bardzo nieprzyjemnego lub nietypowego zapachu kota prawie zawsze jest oznaką, że coś jest nie tak.
Kiedy opiekun wykryje nieprzyjemny zapach zwierząt, ale weterynarz nie
Ta okoliczność częściej występuje u psów niż u kotów. Może się zdarzyć, że u zwierzaka bez fizycznych objawów choroby weterynarz nie wykryje nietypowych zapachów. W takich przypadkach można zalecić stosowanie szamponu dostosowanego do skóry pupila, o przyjemnym zapachu.
Należy zauważyć, że innym częstym scenariuszem w konsultacjach jest skarga na nieprzyjemny zapach, który pojawia się „od czasu do czasu”. Zazwyczaj opiekunowie opisują piżmowy, „rybi” zapach, który od czasu do czasu wydobywa się z ich zwierzaka. W tej sytuacji najbardziej prawdopodobnym winowajcą jest wydzielina z worka odbytu.
Co to za worki odbytu?
Musimy pamiętać, że koty i psy mają dwa małe gruczoły w kształcie worka, znajdujące się tuż wewnątrz odbytu, które wytwarzają silnie pachnącą wydzielinę. Zwykle te worki są opróżniane podczas wypróżniania. Wydaje się, że wydzielina przyczynia się do znakowania terytorium przez zwierzęta mięsożerne.
Czasami może się zdarzyć, że ta wydzielina gromadzi się aż do zapełnienia woreczków. W konsekwencji worki mogą wydalać swoją zawartość na sierść lub do najbliższego otoczenia, zwłaszcza jeśli zwierzę jest przestraszone lub podekscytowane.
Jest to zjawisko naturalne, więc sporadyczne odciąganie woreczków odbytu nie jest powodem do niepokoju. Jednak inne choroby worka odbytu, takie jak ropnie lub guzy, są wyraźnie niepokojące i mogą powodować stały zapach.
Kiedy nieprzyjemny zapach zwierząt wynika z oczywistego ogniska lub przyczyny
W takim przypadku weterynarz powinien być w stanie od razu stwierdzić, jaka jest przyczyna zapachu. Może to być mocz, kał, nieświeży oddech lub oprysk przez skunksa. To, co dzieje się dalej, może się różnić, od testów laboratoryjnych po proste zalecenia, jak pozbyć się zapachu skunksa.
Po wyjaśnieniu problemu zostanie ustalone odpowiednie leczenie. Zwykle zły stan zębów jest najczęstszą przyczyną oczywistego nieprzyjemnego zapachu u zwierząt domowych. Choroby zębów, rak jamy ustnej i niewydolność nerek to najczęstsze przyczyny nieświeżego oddechu w gabinetach weterynaryjnych.
Kiedy przyczyną nieprzyjemnego zapachu jest choroba ogólnoustrojowa
Pamiętaj, że mocz i kał są częstymi źródłami zapachu u zwierząt. Zwierzęta cierpiące z powodu bólu często zaniedbują swoje nawyki pielęgnacyjne i sanitarne. W tym scenariuszu często zdarza się, że zwierzęta ulegają zabrudzeniu z powodu nietrzymania moczu lub kału.
Czasami zwierzę nie może usunąć go z sierści z powodu niemożności prawidłowego wyczesania. Może się zdarzyć na przykład, że kot nie może wyczesać okolic odbytu i narządów płciowych z powodu otyłości. Zapalenie stawów to kolejny powód trudności w przygotowaniu się.
W niektórych przypadkach koty wydzielają nieprzyjemny zapach, ponieważ po prostu przestały się czesać, co skutkuje tłustą, zmatowioną sierścią. To powinno być ostrzeżeniem dla opiekunów i lekarzy weterynarii, że może to być choroba ogólnoustrojowa, taka jak cukrzyca czy nadczynność tarczycy.
Nieprzyjemny zapach zwierząt towarzyszący chorobom skóry
Chociaż wiele chorób skóry jest oczywistych, inne wymagają zbadania przez weterynarza. Choroby skóry są najczęstszą przyczyną powstawania nieprzyjemnych zapachów u psów. Na szczęście śmierdzące choroby skóry są znacznie rzadsze u kotów.
Mówimy o bakteryjnych i grzybiczych infekcjach skóry i uszu psów, ponieważ u kotów tego typu infekcje występują rzadziej. Ale kiedy są obecne, rzadko wytwarzają zapachy tak odrażające, jak te obserwowane u psów.
Nie jest to jednak nieomylna zasada. Niektóre koty mają strasznie zainfekowane uszy, które dosłownie wyczuwają zapach w całym pokoju, podczas gdy inne unikają wykrycia, dopóki nie pocałujesz kota w głowę lub nie przytulisz się do niego, a zapach stanie się wyraźny.
Łojotok (zmiana pracy gruczołów łojowych) to kolejna częsta przyczyna nieprzyjemnego zapachu u psów. Również koty z chorobami autoimmunologicznymi, w których układ odpornościowy atakuje skórę kota, mogą mieć nieprzyjemny zapach.
Jak widać, obecność nietypowego lub odpychającego zapachu może być sygnałem ostrzegawczym problemów zdrowotnych u Twojego pupila. Oczywiście, niezależnie od tego, czy jest to problem jamy ustnej, choroba ogólnoustrojowa czy choroba skóry, konieczna jest wizyta u weterynarza.
