Badanie wykazało, że czekoladowy labrador retriever będzie żył krócej niż biały lub czarny labrador retriever, co wskazuje, że kolor psa może wpływać na jego długowieczność. Chów wsobny jest głównym czynnikiem ryzyka.
Dokładne badanie skoncentrowane na Wielkiej Brytanii
Uniwersytet w Sydney wykorzystał 33 000 labradorów zlokalizowanych w Wielkiej Brytanii, aby stwierdzić, że odmiana o czekoladowym kolorze ma większe szanse na krótszą żywotność. Ponadto wykazano, że labradory czekoladowe są również bardziej podatne na infekcje ucha i choroby skóry.
Średnia długość życia labradorów innych maści wynosi 12,1 lat, czyli o 10% dłużej niż labradorów czekoladowych. Ten kolor, recesywny w tej rasie, występuje tylko wtedy, gdy oboje rodzice noszą gen, który go wyraża. Dlatego hodowcy często uciekają się do chowu wsobnego w celu uzyskania czekoladowych szczeniąt, zmniejszając w ten sposób różnorodność genetyczną labradora.
Chów wsobny wpływa nie tylko na czekoladowego labradora, ale na całą rasę, szczególnie pod względem występowania otyłości i dysplazji stawów biodrowych. W badaniu oszacowano, że 8,8% labradorów w Wielkiej Brytanii ma nadwagę, szczególnie u wykastrowanych samców.
Niebezpieczne konsekwencje chowu wsobnego psów
Niestety chów wsobny spokrewnionych zwierząt jest dość powszechną praktyką wśród nieetycznych hodowców.Podobieństwa w materiale genetycznym potomstwa z tych praktyk mogą prowadzić do obecności wadliwych genów lub chorób recesywnych, które nie pojawiłyby się w tradycyjnej hodowli.
Niektóre choroby autosomalne recesywne spowodowane tymi praktykami mogą poważnie wpłynąć na zdrowie psa: na przykład epilepsja lub rak mogą pojawić się z powodu chowu wsobnego. Chociaż inne mogą pozostać niezauważone lub w mniejszym stopniu wpływać na jakość życia Twojego psa.
Jednak każda z tych małych wad się kumuluje. To znaczy: im bliżej spokrewnione osobniki, tym gorsze warunki zdrowotne i krótsza oczekiwana długość życia szczeniąt.
Najgorsze przypadki chowu wsobnego, według stowarzyszenia British Kennel Club, mogą prowadzić do bezpłodności lub śmierci szczeniąt.Wcześniejsze badania genetyczne przyszłych rodziców mogą pomóc w zapobieganiu utracie różnorodności genetycznej gatunków, ale odpowiedzialny zakup lub adopcja przez właścicieli jest ostatecznie najlepszym długoterminowym rozwiązaniem.
