Dość częstym psim zachowaniem, które powoduje awersję i konsternację, jest koprofagia. Dzieje się tak, gdy pies zjada własne lub cudze odchody. Dlaczego to robisz Jak leczyć koprofagię?
Przyczyny psiej koprofagii
Istnieją różne teorie na temat przyczyn, które skłoniły psa do praktykowania koprofagii. Informacje od właściciela pomogą ustalić, jakie środki należy podjąć, aby zapobiec dalszemu takiemu zachowaniu, między innymi dlatego, że taka praktyka może zaszkodzić zdrowiu psa.
Przyczyny weterynaryjne
Koprofagia może być spowodowana problemami zdrowotnymi psa. Na przykład, gdy występują problemy z wchłanianiem składników odżywczych, zapalenie trzustki, infekcje jelitowe lub nadmiar tłuszczu w diecie.
W przypadku tych patologii, oprócz koprofagii, zwierzę będzie miało również inne objawy; najczęstszą jest biegunka. Czasami doświadczysz anoreksji, nieświeżego oddechu i znacznego wzrostu ilości wypijanej wody.
Przyczyny behawioralne
Pies może rozpocząć koprofagię z powodów medycznych. Ale po naprawieniu może nadal to robić, aby zwrócić na siebie uwagę właścicieli, nawet jeśli jest negatywna.
Czasami jest też koprofagia jako imitacja. Dzieje się tak częściej u młodych psów; kiedy widzą, jak ich właściciele zbierają odchody, rozumieją, że muszą zniknąć i naśladując je zjadają.
Pies może nawet naśladować zachowanie innych psów jedzących odchody. Jeśli w domu jest więcej niż jeden pies, jeden z nich może spożywać odchody drugiego na znak uległości.
Psy, które właśnie urodziły, zwykle jedzą odchody swoich szczeniąt; to zachowanie jest uważane za normalne i część jej instynktu macierzyńskiego. Ma to na celu uniemożliwienie zbliżania się do ściółki ewentualnych drapieżników, które podążają za zapachem odchodów.
Jedzenie powoduje
Zła dieta to kolejna możliwa przyczyna psiej koprofagii. Jeśli oferowana zbilansowana karma nie pokrywa zapotrzebowania żywieniowego psa, będzie on próbował to zrekompensować poprzez spożywanie odchodów. Jeśli pies będzie karmiony raz dziennie, będzie chciał zaspokoić głód spożywając tego rodzaju odchody.
Leczenie psiej koprofagii
Przede wszystkim, jeśli pies ma nawyk połykania kału, pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, to udać się do lekarza weterynarii, aby wykluczyć przyczynę medyczną. W takim przypadku przepisze odpowiednie leczenie.
Jeśli przyczyną jest pożywienie, właściciel musi zapewnić swojemu psu wysokiej jakości zbilansowaną karmę, która pokrywa wszystkie jego potrzeby żywieniowe i zawiera dokładną ilość błonnika i tłuszczu.
W wielu przypadkach ważne jest również zwiększenie liczby codziennych posiłków. Dobrym pomysłem jest podzielenie porcji na dwie lub trzy porcje w ciągu dnia.
Jeśli pies jest zdrowy, przyczyna jest behawioralna, a właściciel musi podjąć niezbędne środki, aby zapobiec dalszemu szkodliwemu zachowaniu psa.
Musisz natychmiast zbierać odchody tak, żeby pies tego nie widział, żeby nie chciał cię naśladować. Kiedy to, co spożywasz, to kocie odchody, należy zawsze utrzymywać tacę kota w czystości.
Jeżeli zwierzę praktykuje koprofagię na spacerach lub gdy jest samo w domu, skutecznym środkiem może być założenie mu kagańca. Większość przypadków koprofagii występuje u szczeniąt; na to wszystko najlepiej poczekać aż pies dorośnie i przestać robić to sam.
Zawsze warto unikać kary. Wręcz przeciwnie, pozytywne zachowanie musi być wzmacniane nagrodami; gdy pies ma zamiar zjeść odchody, spróbuj odwrócić jego uwagę piłką lub inną zabawką i pochwal go, gdy dobrze zareaguje.
Specjaliści od behawioryzmu psów zalecają dodawanie do karmy pewnych substancji, które sprawiają, że smak i zapach odchodów jest dla zwierzęcia obrzydliwy.
Istnieją substancje, które można rozpylać w kale, a które mają taką samą funkcję odstraszającą; niektóre z tych produktów są ostre lub mają nieprzyjemny zapach dla psów. Zanim zdecydujesz się na te alternatywy, powinieneś skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Ryzyko koprofagii
Koprofagia jest szkodliwa dla zdrowia zwierzaka. Kał może być zanieczyszczony pasożytami, grzybami, bakteriami, a w przypadku kocich odchodów toksoplazmą. W wielu przypadkach powodują ciężkie infekcje jelitowe, a częściej pasożytnictwo.
