Latające lisy są nazywane ze względu na ich silne podobieństwo twarzy do lisów. Są jednak rodzajem nietoperza. A trzeba zaznaczyć, że tę grupę z kolei tworzą różne gatunki nietoperzy.
Następnie opowiemy więcej o tych ciekawskich zwierzętach, które przyciągają uwagę zarówno swoim wyglądem, jak i dużymi rozmiarami.
Kim są latające lisy?
Jak już komentowaliśmy, latające lisy to wszystkie nietoperze należące do rodziny Pteropodidae. Ta grupa składa się z ponad 65 gatunków nietoperzy z tropikalnych wysp i jest częścią legend o tym obszarze.W szczególności znajdują się one na różnych tropikalnych wyspach. Z Madagaskaru do Australii, przez Indonezję i Azję kontynentalną.
Te latające ssaki są bardzo podobne do lisów. Zwłaszcza jeśli chodzi o jego rysy twarzy. Są to jednak dwa bardzo różne zwierzęta. Na przykład, podczas gdy lisy są zwierzętami oportunistycznymi i mięsożernymi, te nietoperze są owocożerne, żywią się owocami.
Dodatkowo są to największe nietoperze, zwane megachiroptera. Mogą osiągnąć rozpiętość skrzydeł do 1,5 metra i długość około 40 cm.
Największym znanym nietoperzem jest Acerodon jubatus lub filipiński nietoperz.
Jego wielka rola w przyrodzie
Chociaż latające lisy są powszechnie znane jako „nietoperze owocowe”, nie tylko jedzą owoce. W rzeczywistości ich dieta również składa się z nektaru i pyłku.
Dzięki takim nawykom żywieniowym te latające ssaki mogą przyczynić się do przetrwania wielu gatunków roślin i zwierząt.
Trzeba pamiętać, że nietoperze – generalnie – odgrywają ważną rolę, ponieważ pomagają w utrzymaniu leśnego ekosystemu. Aby to zrobić, działają jako zapylacze i rozsiewacze nasion. Podobnie megachiroptera przyczyniają się do różnorodności biologicznej. Jednak tym zwierzętom grozi zniszczenie ich siedlisk, a ich praca jest utrudniona.
Latające lisy są w niebezpieczeństwie
Spośród 65 istniejących gatunków lisów latających cztery z nich są poważnie zagrożone. Te gatunki to latający lis czarny, latający lis siwy, latający lis okularowy lub mały czerwony latający lis.
Niestety, populacje dwóch z czterech gatunków zmniejszyły się o co najmniej 95% w ostatnim stuleciu. Utrata latającego lisa siwogłowego i latającego lisa okularowego nastąpiła głównie w ciągu ostatnich 30 lat.
Niektóre badania i badacze oszacowali, że oba gatunki znikną lub znikną do roku 2050. Istnieje kilka przyczyn wymierania tych gatunków i upadku innych.
Przyczyny jego upadku
Przyczyny te obejmują utratę siedlisk i zakłócenia w ich obszarze odpoczynku lub żerowania. To ostatnie powoduje śmierć głodową, a także polowanie na te gatunki, zarówno legalne, jak i nielegalne, lub utrudnianie gromadzenia pożywienia.
Innym powodem, dla którego można je zastrzelić, jest uniemożliwienie im zbliżenia się do plantacji owoców. Może się to zdarzyć bardzo rzadko, ponieważ nietoperze wolą unikać ludzkich populacji.
Australia jest jednym z krajów, które w ciągu ostatnich dwóch dekad uznały nietoperze za gatunek chroniony. Jednak prawo zezwala na zastrzelenie ich, jeśli są widziani w pobliżu plantacji.
Rzadko nietoperze umierają od razu po strzale. Najczęściej są ranni i uciekają. To powoduje, że umierają powolną i bolesną śmiercią, której można było uniknąć.
Jednym ze sposobów uniknięcia tego jest stosowanie siatek chroniących drzewa owocowe oraz latające lisy. Jednak sieci muszą być ustawione w określony sposób, aby nie wyrządzać krzywdy nietoperzom.
Zachowanie i reprodukcja
Latające lisy mają bardzo mały wskaźnik urodzeń w porównaniu do innych zwierząt tej samej wielkości. To dlatego, że mają tylko jedno cielę rocznie.
Okres urodzenia cielęcia różni się w zależności od gatunku. Małe czerwone mają swoje młode w kwietniu lub maju, a trzy pozostałe gatunki australijskie mają je w październiku lub listopadzie.
Więź nawiązana między matką a młodymi jest bardzo silna, zaobserwowano charakterystyczne zachowania po utracie młodych. Czy to z powodu drapieżników, czy z innych przyczyn, matki przez tydzień szukają i wzywają swoje martwe cielę.
Nietoperze żyją w mieszanych koloniach, w których występują różne gatunki. Kolonie są strategią przetrwania i pozwalają im nawiązywać ze sobą relacje.
Jednak osobniki różnych gatunków rozpoznają się po wydzielaniu charakterystycznego zapachu. Co również jest ważne w okresie lęgowym i jest wtedy postrzegane w środowisku.
Latające lisy ze względu na swoje duże rozmiary od wieków wzbudzały szacunek i strach. Są to jednak bardzo ciekawskie zwierzęta i nieszkodliwe dla ludzi.
