Aby zrozumieć zapotrzebowanie na witaminę K dla psów, musimy zrozumieć, że jest to składnik odżywczy, którego potrzebują, aby zachować zdrowie. Wśród jego głównych działań jest modulowanie procesów krzepnięcia krwi i zdrowia kości. W tym artykule dowiemy się o tych i innych efektach działania witaminy K.
Naturalne rodzaje witaminy K
Istnieją dwie formy witaminy K: pierwsza, wytwarzana przez rośliny, to K1, czyli fitonadion. Zielone warzywa liściaste, takie jak brokuły i brukselka, są bogate w witaminę K w postaci K1.
Z drugiej strony witamina K2 czyli menachinon jest wytwarzana przez bakterie bytujące w jelicie ssaków. Tak więc witamina ta jest wytwarzana podczas trawienia pokarmu.
Rodzaje syntetycznych witamin K
Przemysł chemiczny zajął się produkcją syntetycznych form witaminy K. Tym samym na rynku pojawiły się witaminy K3 (menadion), K4 i K5.
Stwierdzono, że Witamina K3 jest toksyczna poprzez zakłócanie funkcji glutationu: powoduje toksyczne działanie na wątrobę i uszkodzenia błon komórkowych. Z tego powodu jego stosowanie jest zabronione od 1963 roku w leczeniu niedoboru witaminy K u ludzi.
Chociaż jej stosowanie jest odradzane, wszystkie trzy syntetyczne formy witaminy K są stosowane w wielu dziedzinach. Należą do nich przemysł karmy dla zwierząt domowych (witamina K3) oraz hamowanie rozwoju pleśni w przetworzonej żywności (witamina K5).
Witaminę K3 można łatwo zidentyfikować na etykietach karmy dla zwierząt. Witamina K3 jest oznaczona nazwami wodorosiarczan sodu menadionu, wodorosiarczyn sodu menadionu lub wodorosiarczyn dimetylopirymidynolu menadionu.
Nazwa witamina K pochodzi od niemieckiego słowa „koagulationsvitamin”.
Funkcje tej witaminy u psów
Witaminy K1 i K2 to związki rozpuszczalne w tłuszczach. Forma K1 jest wchłaniana w proksymalnej części jelita cienkiego i do wchłaniania wymaga żółci. Forma K2 jest wchłaniana w jelicie krętym i okrężnicy.
Po wchłonięciu przez jelita witamina K podlega recyklingowi w wątrobie. To właśnie w tym narządzie witamina K działa jako kofaktor modyfikacji grupy białek.
Ta grupa białek obejmuje czynniki kaskady krzepnięcia. Osteokalcyna jest również czynnikiem wzrostu i istotnym białkiem dla metabolizmu kości i zębiny.
Zależna modyfikacja tej witaminy jest niezbędna, aby te białka mogły oddziaływać z wapniem i działać w procesie krzepnięcia.
Jakie jest kliniczne zastosowanie podawania witaminy K psom?
Witamina K dla psów podawana jest w kilku konkretnych przypadkach. Na przykład w zatruciach rodentycydami, takimi jak warfaryna, które działają skutecznie blokując wątrobowy recykling witaminy K.
Te trucizny powodują niezdolność do produkcji niezbędnych czynników krzepnięcia, głównie czynników krzepnięcia II i VII.
Tak więc leczenie witaminą K dla psów zatrutych rodentycydami jest z powodzeniem stosowane jako antidotum. W takich przypadkach antidotum działa zarówno u zwierząt domowych, jak i ludzi przypadkowo – lub celowo – narażonych na działanie trucizn antykoagulacyjnych.
Z drugiej strony witaminę K dla psów podaje się w przypadkach, gdy występuje stan uniemożliwiający jej normalne wchłanianie. Dzieje się tak w przypadku chorób wątroby, oprócz profilaktyki i leczenia słabych kości lub osteoporozy.
Hemofilia to choroba charakteryzująca się dziedzicznym defektem, który uniemożliwia prawidłowe krzepnięcie krwi. W takim przypadku leczenie tą witaminą ma na celu przeciwdziałanie ryzyku znacznego krwawienia.
Jeśli Twój pies przeszedł długotrwałą antybiotykoterapię, która zaburzyła mikroflorę jelitową, możliwe, że potrzebuje suplementacji witaminy K. Uzupełnienie diety będzie konieczne do czasu przywrócenia prawidłowego ekosystemu bakteryjnego jelit.
Skutki uboczne kuracji tą witaminą
Leczenie dużymi dawkami tej witaminy u psów należy podawać z zachowaniem ostrożności. Dzieje się tak, ponieważ stwierdzono, że witamina K3 (menadion) wywołuje anemię hemolityczną u psów, gdy jest podawana w dawce 4 mg/kg przez 5 dni.
Należy zauważyć, że witamina K podawana jakąkolwiek drogą zaczyna działać dopiero po jednym dniu. Pamiętaj, że nowe białka muszą zostać zsyntetyzowane, ponieważ już krążące czynniki krzepnięcia nie zostaną zmodyfikowane przez leczenie.
Dlatego w sytuacjach zagrażających życiu, takich jak silne krwawienie, nie należy polegać na witaminie K w celu zapewnienia natychmiastowej hemostazy. Zamiast tego należy uwzględnić źródło aktywnych czynników krzepnięcia, takie jak transfuzja.
Na koniec należy wspomnieć, że psy muszą otrzymywać większość niezbędnych składników odżywczych z pożywienia. Dieta powinna zawierać witaminy, minerały, błonnik pokarmowy i inne substancje korzystne dla zdrowia.
Tylko w niektórych przypadkach pies powinien spożywać wzbogaconą karmę i suplementy diety w celu dostarczenia składników odżywczych, które inaczej nie zostałyby spożyte w minimalnych zalecanych ilościach.
