Wielu właścicieli zwierząt domowych jest przerażonych, gdy widzi guzek w brzuchu swojego psa. I taka troska jest bardzo właściwa, ponieważ jest to zwykle najbardziej oczywista oznaka przepukliny pępkowej. Aby pomóc Ci ją rozpoznać i wiedzieć, jak postępować, przedstawiamy objawy, przyczyny i leczenie przepukliny pępkowej u psów.
Co to jest przepuklina?
Przepuklina powstaje, gdy narząd – lub jego część – rozszerza się z jamy, w której powinien się znajdować. To znaczy: wewnętrzna zawartość organizmu, utworzona głównie z mięśni i tłuszczu, wytrąca się na zewnątrz.
Opady te powodują powstanie gładkich guzków, które są zwykle widoczne i miękkie w dotyku.Jeśli to wybrzuszenie zostanie odepchnięte po delikatnym naciśnięciu opuszkami palców, nazywa się to przepukliną redukowalną. Ale jeśli tak się nie stanie, a wybrzuszenie pozostanie na zewnątrz, przykryte warstwą skóry, mamy do czynienia z przepukliną utkwioną.
Wraz z powyższym, jeśli dotlenienie zostanie odcięte (to znaczy, jeśli krew nie dotrze do wypukłości), generowany jest obraz kliniczny zwany przepukliną uduszoną. W takich przypadkach rokowanie jest zwykle bardziej złożone i może być konieczna interwencja chirurgiczna.
Przepukliny mogą rozwijać się we wszystkich okolicach ciała, a lokalizacja określa ich nazwę; na przykład przepuklina pępkowa pojawia się w pępku. Ponadto mogą mieć różne rozmiary i ewoluować zgodnie z organizmem zwierzęcia. W każdym przypadku wymagana jest specjalistyczna opieka i odpowiednie leczenie.
Przyczyny przepuklin u psów
Generalnie przepukliny u psów wynikają z wad wrodzonych lub wad rozwojowych, które powstają w czasie porodu.W takich przypadkach nazywane są przepuklinami wrodzonymi; Przepukliny mogą być również spowodowane urazami lub urazami odniesionymi w ciągu życia. W takich przypadkach mówimy o przepuklinie nabytej.
Jak rozwija się przepuklina pępkowa u psów?
Przepukliny pępkowe u psów są prawie zawsze wrodzone. W czasie ciąży szczenięta otrzymują wszystkie składniki odżywcze przez pępowinę, która łączy ją również z organizmem matki. Po urodzeniu samica powinna przerwać ten sznur własnymi zębami po urodzeniu swoich szczeniąt.
W wielu przypadkach pozostaje mały kawałek pępowiny, który powinien wyschnąć i sam odpaść w ciągu tygodnia po porodzie. W tym czasie jama pozostawiona przez brak pępowiny w brzuchu szczeniaka powinna również zamknąć się w ciągu tego tygodnia.
Gdy ta jama nie zamyka się całkowicie, ta mała przestrzeń może pozwolić na powstanie przepukliny pępkowej.Wewnętrzna zawartość brzucha szczeniaka (tkanki, tłuszcze i narządy) może wydostawać się na zewnątrz. I w ten sposób w brzuchu zwierzęcia powstaje miękkie wybrzuszenie, które jest najbardziej widocznym objawem tej przepukliny.
W rzadszych przypadkach to otwarcie może również wynikać z urazu odniesionego podczas urazu lub wypadku. Kiedy pies dozna silnego uderzenia lub ugryzienia, może „złamać” swoją strukturę brzuszną i otworzyć coś w rodzaju szczeliny. A to może umożliwić wydostanie się zawartości wewnętrznej na zewnątrz.
Co powinienem zrobić, jeśli zauważę guzek w brzuchu mojego psa?
Guziki powstałe w wyniku przepukliny pępkowej mogą mieć różne rozmiary i ewoluować w różny sposób u każdego pacjenta. Dlatego w przypadku zaobserwowania u naszego psa jakichkolwiek wypukłości warto szybko udać się do kliniki weterynaryjnej. Nie zaleca się stosowania żadnych roztworów ani domowych środków przed konsultacją z lekarzem weterynarii.
Leczenie przepukliny pępkowej u psów
W zależności od wieku psa, jego stanu zdrowia i specyfiki każdej przepukliny, specjalista ustali odpowiednie leczenie. Jeśli chodzi o szczeniaka z małą przepukliną, weterynarz zwykle decyduje się poczekać, aż pacjent skończy sześć miesięcy. Celem jest sprawdzenie, czy Twój organizm dokonuje dobrowolnej redukcji.
Jeśli pies ma ponad pół roku lub jest już dorosły, leczenie będzie zależeć zasadniczo od charakterystyki przepukliny. Często przepukliny nie są niebezpieczne i nie stanowią zagrożenia dla zdrowia zwierzęcia. W takich przypadkach oprócz regularnej kontroli można zdecydować się na operację plastyczną.
Gdy przepuklina jest bardzo duża, uduszona lub stwarza zagrożenie dla zdrowia psa, interwencja chirurgiczna jest zwykle nieunikniona. A jeśli jest jakiś wytrącony narząd, procedura ta będzie bardziej złożona i delikatna.
