Papugi to piękne zwierzęta, które mogą żyć około 10-12 lat. Jednak zapewnienie im długiego życia nie jest łatwym zadaniem: choroby papug są liczne i różnorodne.
Niektóre choroby dotykają tylko ich piór lub dziobów i dlatego są całkiem do zniesienia. Ale są też inne, które stanowią wielkie zagrożenie dla życia tego spektakularnego okazu: niektóre można leczyć, a inne mogą nawet zarażać ludzi.
Dlatego posiadanie podstawowych informacji o chorobach papug jest niezwykle ważne dla ich właścicieli.
Choroby zakaźne
Podobnie jak ludzie, papugi mogą ulegać infekcjom. Byłyby one generowane przez grzyby, wirusy lub bakterie. Do najbardziej znanych należą wirus polyomar, kandydoza, salmonella i przeziębienie.
Niektóre, jak wirus polyomar, pojawiają się tylko wtedy, gdy papużki są tylko pisklętami. Posiadanie dobrze wentylowanych i przestronnych klatek jest najbardziej zalecane, aby uniknąć tego typu infekcji. Z kolei drożdże mogą przenosić megabakterie, chociaż istnieją leki przeciwgrzybicze, które działają dość skutecznie.
Jednym z najdelikatniejszych warunków u tego gatunku jest chłód. Dzieje się tak, gdy warzywa, takie jak sałata, są źle umyte lub zawierają ślady pestycydów. Objawy są znane: purpurowa skóra, depresja, brak apetytu i brudny dziób. Wystarczą trzy lub pięć dni, aby zwierzak zdechł.
Musimy zwracać uwagę na podstawową pielęgnację: na przykład stan pożywienia umieszczonego w klatce, zwłaszcza jeśli są to warzywa i zboża. Jeśli zauważymy, że ptak jest chudy, pije dużo wody i ma zmiany na sierści, najlepiej udać się do weterynarza.
Infekcje spowodowane przez pasożyty
Istnieje wiele organizmów pasożytniczych, które powodują choroby papug. Na przykład roztocza knemidocoptes przemieszczają się w powietrzu i atakują łapy i dziób zwierzęcia. Jeśli okaz ma łuski z małymi otworami w tych obszarach, dzieje się tak dlatego, że został dotknięty.
Ale są też obrazy stworzone przez endopasożyty, które żyją w tych zwierzętach. Ten typ stanu często powoduje apatię, osłabienie, biegunkę i utratę apetytu.
Jak widać, jak dotąd wiele chorób papug ma wpływ na ich układ pokarmowy. Logicznie rzecz biorąc, zaleca się, aby właściciele zbadali możliwe zmiany w odchodach, nastroju i nawykach żywieniowych swoich ptaków.
Choroby skóry i piór
Na wygląd zewnętrzny papug mogą mieć również wpływ niektóre stany kliniczne. Tak jest w przypadku zespołu Ema, charakteryzującego się strupami i zadrapaniami na skrzydłach. Można go również wykryć, gdy w dotkniętych obszarach zaczynają pojawiać się plamy krwi.
Dodatkowo wesz jest generowana przez ektopasożyta, który żyje na spodniej stronie skrzydeł. Dotknięte ptaki odczuwają swędzenie i mają tendencję do przeczyszczania się dziobami, dlatego ważne jest, aby zachować higienę ptaka i spryskać alkoholem dotknięty obszar. Czyszczenie klatki to kolejny transcendentalny aspekt zapobiegania.
Papużki faliste mogą również doświadczać problemów z linieniem. Są one znane jako francuskie i nieprawidłowe linienia, które mogą być spowodowane przez inne wirusy, takie jak Polyomar.
Niektóre choroby papug są takie same jak u ludzi
Papugi są podatne na patologie znane i doświadczane przez każdego z nas: przeziębienia, biegunki, stłuszczenie wątroby i zaparcia są nam dość znane. Poza tym jego skrzydła i nogi mogą się złamać.
Prawdę mówiąc, choroby układu oddechowego, które ich dotykają, są podobne do naszych. Ptaki te mogą cierpieć na astmę i zapalenie oskrzeli lub być dotknięte procesami alergicznymi. Niektórzy cierpią na nieuleczalną epilepsję.
Oprócz powyższego papugi mogą być ofiarami guzów i raka. Wyspecjalizowani lekarze weterynarii twierdzą, że problem ten pojawia się zwykle od drugiego do szóstego roku życia. W większości przypadków dotkniętymi narządami są nerki, skóra, układ pokarmowy i układ rozrodczy.
Inne charakterystyczne dolegliwości gatunku
Rezerwat może dotknąć prawie każdego ptaka, ale w przypadku papug jest bardzo wyjątkowy. Jest to spowodowane brakiem jodu, który generuje zmiany w tarczycy. Rezultat: zwierzak doświadcza zmiany w swoim śpiewie, czyniąc go coraz głębszym.
Z kolei australijska gorączka papug jest śmiertelna i przenosi się na ludzi. Uderzające jest to, że zwierzę internalizuje swój stan i ostatecznie przenosi się do kąta, aby uniknąć zarażenia nas, więc jeśli zaobserwujemy takie zachowanie, powinniśmy się martwić.
Na koniec należy zauważyć, że jedna z najpoważniejszych chorób papug generowana jest wewnątrz. A depresja jest śmiertelna dla tego ptaka: zwierzę przestaje jeść i zaczyna wyrywać sobie pióra, generując większy stres. Jeśli nie uda nam się podnieść go na duchu, ptak wkrótce umrze.
